بزرگترین مرجع باغبانی و زراعت در ایران

روش های نوین باغبانی و زراعت

بزرگترین مرجع باغبانی و زراعت در ایران

روش های نوین باغبانی و زراعت

بیماری شانکر باکتریایی درختان هسته دار

باکتریایی هسته داران
Pseudomonassyringae pv. syringae عامل بیماری:   
این باکتری میله ای شکل و هوازی بوده  دارای یک تاژک می باشد تولید کپسول میکند. باکتری  در محیط کشت  رنگ فلوروسنت سبز رنگی تولید می کند.
  شانکر باکتریایی، به عنوان سوختگی باکتریایی، صمغ باکتریایی ، انگومک ( گموز) ، بلاست شکوفه، سر خشکیدگی مشهور است
در این بیماری میزبان اصلی درختان هلو، زردآلو و بادام می باشد که همچنین می تواند درختان گیلاس و آلبالو را نیز مورد حمله قرار دهد.
علائم بیماری:
 روی برگ:
پشت برگها ابتدا سبز کمرنگ شده که بعدا قسمت بالای برگ نیز تغییر رنگ داده و لکه های تیره رنگ روی آن ایجاد میشود سپس این لکه ها از روی برگ جدا شده و می افتند و برگ حالت غربالی به خود می گیرد که در این حالت در قسمت نوک برگ بیشتر است.در نهایت برگها زرد شده میریزند.
 روی میوه هلو:
روی سطح میوه ها لکه های قهوه ای کوچک گرد پدیدار می شود. این لکه ها فرو رفته شده و اطراف آنها حالت سوخته (آبسوخته) پیدا می کنند و میوه حالت خالدار پیدا می کند. همراه با رشد میوه ترکهایی روی میوه ایجاد می شود که در ابتدا کوچک بوده ولی با رشد میوه بزرگتر می شوند. بعد از بارندگی نیز از محل آلوده تراوشاتی سرازیر می شود.
 روی میوه آلو:
ایجاد زخمهای سیاه و فرو رفته روی میوه
علایم روی شاخه (هلو):
مهمترین علائم به صورت شانکرو تولید صمغ در شاخه های الوده است . نواحی الوده کمی فرو رفته و تیره تر از بخشهای  سالم بوده ، اغلب به طرف بالا پیشروی می کنند . توسعه ی بیماری به سمت پایین ندرتا" دیده می شود . تولید صمغ در اطراف نواحی الوده بعد از خواب زمستانی شروع می شود . صمغها از پوست خارج و به سمت پایین سرازیر می شوند. چنانچه بیماری دور تا دور یک شاخه را فرا گیرد ظرف یک هفته بخش هوایی بالای ان منطقه به کلی خشک می شود . بیماری به شکوفه ها و برگها نیز سرایت می کند و در شرایط  جوی مساعد ضمن خشک کردن شکوفه ها و شاخه های گل دهنده موجب مرگ سریع شاخه ها نیز می گردد .  
خسارت:
اصلی ترین خسارت، برگریزی شدید درختان است که در نهایت به ضعیف شدن درخت منجر می شود. میوه ها کوچک و بدشکل بوده و بازارپسندی خود را از دست می دهند. عامل بیماری به گیاهان میزبانی حمله می کند که در اثر عوامل مختلف ضعیف شده باشند. زخمهای ایجاد شده روی درختان در اثر سرما زدگی و یخبندان، هرس، حشرات ایجاد می شود امکان ورود عامل بیماری به داخل گیاه را آسان می سازند. عواملی که موجب ایجاد زخم در درختان می شود نقش مهمی درشروع توسعه این بیماری دارند. 
زخم های هرس نه تنها امکان ورود باکتری ها را آسان می سازند بلکه شرایط را برای ورود قارچ هایی نیز مهیا می نماید. درختان هلو در مرحله خواب به بیماری حساس تر از درختان فعال هستند.
نحوه انتشار بیماری:
در داخل باغات با ترشحات باران  پخش می شود.همچنین نهال  و پیوندک آلوده از عوامل مهم انتشار بیماری در باغ است.
کنترل بیماری:  
 پیشگیری ومبارزه زراعی:
1-انتخاب ارقام مقاوم به بیماری گموز
2- استفاده از نهال های گلخانه ای که عاری از بیماری و مقاوم می باشند از میزان آلودگی می کاهد.
3- باید توجه شود در موقع کاشت نهال ضدعفونی ریشه توسط محلول بردو 3 درهزارصورت گیرد.
4- محل پیوندک باید 30-15 سانتیمتر از خاک فاصله داشته باشد، باید دقت شود در حین پیوندزنی قطراتی از آب یا ذره‌ای ازخاک باغ بین پایه وپیوندک قرار نگیرد.
5- حذف علفهای هرز از دور طوقه
6- جلوگیری از ایجاد زخم اطراف طوقه
7- جلوگیری از جمع شدن آب دور طوقه درخت
8- هرس همه ساله درختان
9- در صورت آلودگی اگر آلودگی توسعه چندانی نداشته ‌باشد ودر مراحل اولیه است با یک چاقوی تیز پوست محل را تراشیده تا به بافت زنده برسیم آنگاه به وسیله محلول یک درصد پرمنگنات پتاسیم و یا مخلوط بردو  به میزان یک در هزار ضدعفونی سطحی می‌کنیم وپس از دو هفته محل را با چسب باغبانی می‌پوشانیم.همچنین اگر پوسیدگی بیشتر از نصف دور طوقه را فرا گرفته باشد باید درخت آلوده را قطع کرد.
 10- انتخاب پایه و ارقام مناسب بسته به ناحیه جغرافیایی مورد نظر مهم است.
 11- با مصرف بی رویه کودهای فسفاته احتمال وقوع بیماری افزایش پیدا می کند.
مبارزه شیمیایی:
 2- ترکیبات حاوی مس ممکن است از نظر ارزش کنترلی به دلیل مقاومت برخی از سویه بیماری در صورت استفاده مکرر به هسته داران آسیب برساند.
 3- سمپاشی پائیزه و بهاره قبل از مرحله گلدهی توسط سموم مسی حفاظت کننده . این سمپاشیها ، درختان را از عفونت اولیه حفظ می کند ولی از عفونتهای ایجاد شده قبلی نمی تواند جلو گیری کند. استفاده از آنتی بیوتیک استرپتومایسس در بهار برای کاهش لکه برگی تاثیر بیشتری دارد.
 4- سمپاشی پائیزه اولویتهای خاصی نسبت به سمپاشی زمستانه دارد.