بیماری های شایع گوسفند

بسه پا:

آبسه پا: آبسه پا یا نتیجه دانه های علوفه است و یا آبسه عفونی است. در صورت اول باید با پنس و با احتیاط دانه های علوفه را برداشت و محل زخم را ضد عفونی کرد. در حالت دوم باید پس از نرم شدن آبسه با پماد اکتیول، با اسکالپل شکاف کوچکی داده تا چرک خارج شود پس از آن از آنتی بیوتیک ها را استفاده نمود.

آرتریت:

بیماری آرتریت یا تورم مفصل معمولا در بره های از یک هفته تا چند ماهه بروز می کند. بیماری عفونی است که در مفاصل جایگزین می شود و اصولا مفاصل پاها را مبتلا می سازد و شیوع آن بیشتر در بره هایی است که در جاهای سربسته متولد می شوند. بیماری به دو شکل چرکی و غیر چرکی دیده می شود. در نوع چرکی که به محدوده در بره ها بروز می کند در ماه اول به صورت یک لنگش حاد مشخص می شود و مفاصل آلوده کاملا متورم می گردد. در نوع غیر چرکی که از یک هفتگی تا ۵ ماهگی است بره های جوان به سختی راه رفته و در موقع حرکت درد کاملا مشخص است. لنگش گاهی در هر چهار دست و پا ولی عموما در یک پا واضح تر است. در این نوع ارتریت تورم مفصل کمتر دیده می شود.

پیشگیری: رعایت اصول بهداشتی در بره ها امری الزامی است. در محل های سرپوشیده که بیماری از طریق بند ناف منتقل می شود ضد عفونی بند ناف و اطراف آن با تنطور ید ضروری است.

درمان: در حالت حاد بیماری درمان با آنتی بیوتیک ها توصیه می شود.

آنا پلاسموز:

این بیماری در گوسفند و بز به صورت نهفته بروز می کند. در بعضی موارد ممکن است کم خونی شدید بروز کند. بیماری تجربی در بره با نشانی های تب، یبوست یا اسهال، مخاط چشم رنگ پریده و کم خونی شدید ۱۵ الی ۲۰ روز پس از تزریق همراه است و احتمالا بیماری توسط کنه و پشه ها منتقل می گردد.

درمان:
برای درمان بر استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف متمرکز می گردد. برای از بین بردن نشانه های بیماری ترزیق یک بار تتراسیکلین به مقدار ۶ تا ۱۰ میلی گرم برای هر کیلو وزن حیوان کفایت می کند.

انسداد مری:

این بیماری به ندرت در گوسفندان دیده می شود. در صورتی که گوسفند از ریشه های غده ای مثل چغندر، هویج، شلغم و … تغذیه می کند امکان بروز بیماری وجود دارد. در صورت ابتلا به بیماری حیوان ناآرام بوده آروغ نمی زند و بزاقش از دهان آویزان است. نفخ نشانه های همیشگی بیماری است.

درمان: برای جلوگیری از مرگ در صورت نفخ شدید می توان از تروکا استفاده کرد. مواد لزج کننده به مقدار کم در جابجا کردن عامل بیماری موثر است. با فشار آرام می توان جسم خارجی را به سوی شکمبه حرکت داد. در صورت کنترل نفخ، امکان برطرف شدن بیماری با گذشت زمان می باشد.

برنام:

نام دیگر بیماری مننگو آنسفالیت عفونی است. عامل بیماری ویروسی است و می تواند از راه دهان و استنشاق وارد بدن گردد. علائم بیماری عدم تعادل پاها و حرکت بی اراده و بالا بودن چشم ها همراه با ورم ملتحمه چشم و حرکات تشنجی در ستون مهره هاست. این بیماری درمان مشخصی ندارد.

گوسفند نایروبی:

عامل بیماری ویروس است. انتقال از راه کنه های آلوده است. پییشگیری با از بین بردن کنه های آلوده است. علائم بیماری اسهال و تب و تنگی نفس و اسهال سبز آبکی و تورم فرج می باشد. بیماری درمان مشخصی ندارد.

پیلو نفریت:

بیماری باکتریال دستگاه ادراری است. بروز پیلو نفریت به تدریج بیماری را به مثانه، حالبها و کلیه ها انتقال داده و بافت کلیه ها را متلاشی نموده و با انسداد مجاری ادرار باعث مرگ حیوان می شود. خروج ادرار خونی، درد دل، اشتهای زیاد و کم، ضعیف شدن، کاهش شیر، چرک و بلغم در ادرار از علائم بیماری است.

پیشگیری: روش خاصی به جز جدا کردن دامهای آلوده از سالم توصیه نمی شود.

درمان: پنیسیلین با دوز بالا معمولا در درمان بیماری به کار می رود.