بزرگترین مرجع باغبانی و زراعت در ایران
روش های نوین باغبانی و زراعتبزرگترین مرجع باغبانی و زراعت در ایران
روش های نوین باغبانی و زراعتانواع گیاهان آپارتمانی
کالانکوئه
از خانواده:کراسولاسه(GRASSULACEAE)
سرزمین مادری: ماداگاسکار در خانواده کراسولاسه گیاهانی با برگ های گوشتی وجود دارد که زیبایی آنها به برگ های آبدار و ضخیم شان است اما زمانی زیباتر می شوند که سرگل باشند.(کالانکوئه) مانند گیاهان هم خانواده خود گل های فراوانی می دهد. این گل ها که معمولاً صورتی یا قرمز کمرنگ هستند، از اواسط زمستان تا اواسط بهار می شکفند، در بعضی از کالانکوئه ها گل ها کوچکند در عوض این گونه ها به دلیل برگ های زیبایشان مورد توجه قرار دارند.
روش مراقبت :
این گیاه علاقه زیادی به نور دارد. در زمستان آن را داخل آپارتمان و نزدیک به پنجره های آفتابگیر قرار دهید و در سایر فصول روی تراس یا بالکن در محل سایه آفتاب نگهداری کنید.نیاز کالانکوئه به آب متوسط است، هر بار مقدار کمی آب به آن بدهید اما نباید در فاصله بین دو آبیاری خاک خشک بماند.
خاک :یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت ماسه و یک قسمت کود حیوانی را با هم مخلوط کنید.
گرما : این گیاه گرمادوست است. در زمستان درجه حرارت 16 تا 19 درجه سانتیگراد و در تابستان 30 درجه سانتیگراد مناسب است. البته در فصل گرم، گرمای بیش از این را نیز تحمل می کند.رطوبت نسبی معادل 50 تا 70 درصد برای کالانکوئه ایده آل است.
تکثیر: زمان مناسب برای کاشت بذر اوایل بهار و موقعی است که درجه حرارت به 21 درجه سانتیگراد رسیده باشد. به روش قلمه زدن هم می توان آن را تکثیر کرد. به این ترتیب که قلمه هایی به طول 8 تا 12 سانتی متر از شاخه هایش جدا کنید و به ماسه منتقل کنید. مناسب ترین زمان برای تکثیر به روش قلمه، اواخر بهار تا اواسط تابستان است.
سانسوریا
نام علمی : Sansevieria trifasciata
از گیاهان مورد استفاده زیاد در خانه ها می باشد . از خانواده سوسنیان یا لیلیاسه و بومی افریقاست ، برگها بلند و کشیده و خاردار با حاشیه زرد و به شکل سرنیزه ، ارتفاع برگها به یک متر می رسد و تکثیر آن از طریق برگ و یا ساقه های زیرزمینی است ، بسیار کم توقع و مقاوم در برابر خشکی و سایه ولی در این واریته به علت ابلق بودن برگها به نور بیشتری احتیاج دارد .
نیازها :
نور : نور کامل بهترین شرایط نوری این گیاه است ولی در سایه هم قادر به ادامه زندگی است ، تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند
دما :در زمستان تا درجه حرارت 10 درجه سانتیگراد قدرت تحمل دارد ولی درجه حرارت مطلوب در این فصل 16 است ، در تابستان در درجه حرارت مطلوب برای انسان 24 درجه . نسبت به سرما حساس است و سرمای بیش از حد تاب نمی آورد و دچار یخ زدگی می گردد .
آبیاری: در زمستان هر 3 هفته یکبار و در تابستان یکبار در هفته آبیاری کافی است به دلیل ساقه گوشتی گیاه که سرشار از آب است از آبیاری زیاد از اندازه پرهیز نمایید چون باعث پوسیدگی گیاه می گردد . در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود
خاک : بهترین خاک ، خاک لوم است ( مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده یا کود دامی به مقدار کم ) ) است . استفاده بیش از حد از مواد آلی باعث پوسیدگی ساقه گیاه و از بین رفتن آن می گردد .
تکثیر : تکثیر این گیاه ساده است یا از گیاه مادری از ریشه به چند قسمت تقسیم می شود که هر قسمت دارای ریشه و برگ جداگانه است و در گلدان جدید کاشت می گردد . یا از طریق قلمه : ساقه گیاه به قطعات کوچک حدود 8 سانتیمتر تقسیم کرده و در ماسه کشت می نمایند دقت شود قطعات وارونه کاشت نشود برای ریشه دهی سریعتر می تواند خزانه را با پلاستیک پوشاند تا رطوبت حفظ شود . پس از ظهور 2 تا 3 برگ قلمه ها را به گلدان اصلی انتقال دهید .
نکته مهم
گیاه کم توقعی است فقط از آبیاری بیش از اندازه پرهیز نمایید که باعث پوسیدگی ساقه می گردد که اکثر موارد از بین رفتن این گیاه در آپارتمان به همین دلیل است .
پپرومیا
پپرومیا از گیاهان همیشه سبز و از خانواده ی پیپراسه (فلفلی ها) PIPERACEAE می باشد. دارای گونه های مختلفو اغلب دارای برگ گوشتی و نیمه گوشتی و جثه ای کوچک هستند. بیش از چهارصد گونه از این خانواده شناخته شده،منشأ این گیاهان، آمریکای جنوبی (برزیل) و آفریقای جنوبی و آفریقای مرکزی و به طور کلی مناطق گرمسیری است؛
حتی دیده شده که در مناطق گرمسیر روی تنه درختان می روید.
این گیاه اگرچه رشد سریعی ندارد، ولی در هر شرایطی در آپارتمان پرورش می یابد. معمولاً آنها را در تراریوم وباغ
شیشه ای یا مجموعه ی گل های یک سبد پرورش می دهند. اگرچه تعداد انواع این
خانواده بسیار زیاد است، ولی فقط تعداد محدودی مورد توجه قرار گرفته و در
آپارتمان هاپرورش داده می شوند و خاک آنها بایستی خاک پیت (خاک جنگل) باشد تا به خوبی رشد کند.
با توجه به شکل ظاهری و نحوه ی رشد، آنها را به سه گروه تقسیم نموده اند:
▪ گروه اول: بوته ای که دارای دمبرگ های قرمز هستند و بعضی نیز برگ های گوشتی و قلبی شکل دارند .
▪ گروه دوم: دارای ساقه های بلند و قرمز رنگ هستند و بعضی ساقه های گوشتی و برگ های گوشتی دارند و لبه یبرگ ها ارغوانی است و گاه سطح برگ با موهای بسیار ظریفی پوشیده شده است .
▪ گروه سوم: گروه بالا رونده که به داربست یا قیم بسته می شوند و بالا می روند، یا این که از اطراف گلدان آویزانمی شوند و دارای ساقه های قرمز و برگ های ظریف نقره ای و بعضی دارای برگ های سبز آبدار هستند وبخصوص برای گلدان های آویز بسیار مناسبند.
▪ نگهداری
گیاه پپرونیا یک ساقه گل دهنده با شاتون های سبز رنگ تولید می کند که ارزش زینتی ندارد. زمانی که این گیاه به گلمی رود کیفیت برگ ها و زیبایی گل های آن کمتر می شود. با حذف ساقه های گل دهنده میتوان گیاه را به طورمرتب به حالت رویشی و نونهالی مشاهده کرد.
ـ حرارت : این گیاه به سرمای زیاد مقاومت ندارد و حداکثر می تواند در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد را تحمل نمایدو در فصل رشد دمای ۲۴ – ۳۰ درجه برای آن بسیار مناسب است.
ـ نور: مناطق پرنور یا نیمه سایه اطاق که دور از تابش مستقیم خورشید باشد، مناسب است. این گیاه در زیر اشعه یچراغ فلورسنت پژمرده می شود.
ـ آبیاری : این گیاه نیاز چندانی به آب ندارد. همیشه مقدار زیادی آب در برگ های آن وجود دارد و سطح خاک گلدان بین دو آبیاری باید کاملاً خشک شود، ولی نباید آبیاری آنقدر به تعویق بیفتد که برگ ها پژمرده شوند. در زمستان به آب
ولرم نیاز دارد و مقدار آبیاری باید خیلی کمتر باشد.ریشه آن سطحی است و
گسترش چندانی ندارد و در هوای آلوده، زرد و خشک می شود. در صورت آب دادن
زیاد اطراف یقه ساقه، موجب پوسیدگی آن می گردد.
ـ رطوبت هوا : میزان رطوبت لازم حدود ۵۰ درصد است. چنانچه رطوبت و حرارت و سرما از حد خود تجاوز نماید، لکه هایی بر روی سطح برگ ظاهر می گردد و برگ را بی حس می کند و برگ می افتد.
ـ هر دو ماه یک مرتبه سطح خاک گلدان را خراش دهید تا هوا به داخل آن نفوذ کند و در فصل بهار گلدان را درفضای آزاد در محلی سایه قرار دهید تا حالت طبیعی خود را به دست آورد.
ـ خاک : هر اندازه قابلیت نفوذ خاک بیشتر باشد، ریشه و ساقه از پوسیدگی محفوظ خواهد بود. برای تهیه خاک، یک قسمت پیت، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه استفاده کنید و کف گلدان مقداری ماسه و سنگریزه بریزید.
ـ تکثیر : پپرونیای ابلق یا سفید با قلمه های بذر و ساقه تکثیر می¬ شود؛ پپرونیای سبز با قلمه¬ های برگ و ساقه تکثیرمی شود. پپرونیای معمولی که گیاهی است با برگ های چروکیده، کاملاً متفاوت با گیاهان دیگر این خانواده است و آنرا به کمک برگ های کاملش تکثیر می کنند.
ـ دستور کلی برای تکثیر: در بهار و تابستان از قلمه ی یک ساله گیاه استفاده نمایید. قلمه را به میزان ۴- ۵ سانتیمتر در
ماسه ی شسته فرو کنید و در محلی که دمای آن ۱۸ درجه باشد، در تاریکی قرار دهید. در مورد انواع گوشتی آن،
برگ را روی سطح ماسه بخوابانید و روی آن ماسه شسته بریزید؛ پس از مدتی از انتهای رگبرگ ها ریشه ظاهر می
گردد.
ـ زمان مناسب برای تغییر گلدان، فصل بهار است و خاک مناسب برای آن مخلوطی از خاک چوب و تورب و ماسه
است. گلدان را باید در محل کاملاً روشن و دور از اشعه ی مستقیم آفتاب قرار داد. در این صورت سنبله گل سفید یا
کرم رنگی تولید می کند.
محبوبه شب
نام علمی : Cestrum nocturnum
مورفولوژی :
درختچه‌ای
است همیشه سبز، بومی آرژانتین با گلهای لوله ای کوچک سبز ـ لیموئی رنگ و
خوشه‌ای که اواخر بهار تا اواخر تابستان ظاهر میشوند و جنبه زینتی ندارند
ولی در شبهای تابستان عطر بسیار مطبوع آنها در فضا می‌پیچید. در شمال
کشورمان میوه‌های سفید و درشت شبیه تخم پرندگان تولید میکند حداکثر بلندی
آن ۴ متر است و در مناطق گرم سرتاسر سال گل دارد.
نیازها :
به
سرما مقاوم نیست و در مناطق سردسیر باید در زمستان از سرما محفوظ بماند
بنابراین بهتر است درگلدان کاشته شود تا در فصل سرما (در تهران نیمه دوم
پائیز) به محل مناسب انتقال یابد. در فصل گرما نیاز به آبیاری فراوان دارد
نیازمند خاک سبک و قوی و نور غیرمستقیم آفتاب است و هر پانزده روز یکبار از
فروردین تا شهریورماه به کود مایع یا ترکیبی از اوره، فسفات آمونیم و
فسفات دوپتاس با ترکیب ۱۵ ـ ۳۰ ـ ۱۵ نیاز دارد.
نحوه کاربرد محبوبه شب :
در
شرایط آب و هوایی تهران و کرج محبوبه شب را می توان بصورت گلدان در
بالکن‌ها و کنار پنجره ساختمانها قرارداد زیرا عطر نافذ گلهای آن که شبها
باز میشوند در محیط درون ساختمان می‌پیچد.ضمنا” این گیاه را در مناطق شمال
کشور می توان در باغچه کاشت , دراینصورت در سالهای اول رشد در زمستانها
دور گیاه پوششی قرار می دهند تا از سرمای زمستان محفوظ بماند.
روشهای ازدیاد :
۱ـ
بوسیله قلمه در پاییز، برای این منظور از شاخه‌های خشبی نازک آن قلمه‌هایی
به طول ۱۲ ـ ۱۰ سانتیمتر تهیه میکنند و آنرا در ماسه نرم فرو کرده، در
دمائی حدود ۱۵ – ۱۰ درجه سانتیگراد نگهداری میکنند ظرف مدت ۳ – ۲ ماه قلمه
ها ریشه دار شده و بعد آنها را به گلدان منتقل می‌نمایند.
۲- خوابانیدن هوایی:روشی که سبب بوجود آوردن ریشه برروی گره های یک شاخه می شود. برای انجام این روش ابتدا خزه مرطوب را در اطراف شاخه می بندند و پس از تشکیل ریشه شاخه مزبور را از گیاه مادری جدا کرده و بطور جداگانه کشت می نمایند.
بابا آدم (فیلگوش)
بابا آدم یا فیلگوش و به عبارتی آلوکازیا گیاهی است با برگهای درشت و بزرگ سبز رنگ از خانواده Araceae
بومی مناطق گرم آسیا است. با جنس Colocasia شباهت بسیاری دارد و گاهی اشتباه میشود. (از آنجا که جنس کولوکازیا مصرف دارویی و خوراکی دارد باید احتیاط شود.)
بابا آدم انواع
مختلفی دارد که رنگها و اندازه‌های مختلف دارند. گونه مورد نظر ما دارای
برگهای بزرگی است که گاهی قطر برگها به یک متر و بیشتر هم میرسد. گلها شکل
غلافی داشته (گل آذین اسپادیس) و زیبایی چندانی ندارند.
شیره داخلی گیاه برای پوست انسان ایجاد خارش و حساسیت ممکن است بکند.
ریزوم دار است و از طریق پاجوش طبیعی یا تقسیم ریزوم در بهار تکثیر پیدا میکند. (پاجوشهای فراوانی تولید میکند)
(بهتر است نشنیده بگیریم ولی: ریزومهای این گیاه به صورت پخته شده مصرف خوراکی دارند. ولی از آنجا که این گیاه تولید اگزالیک اسید
میکند و در قسمتهای پایین‌تر گیاه میزان این مواد بیشتر میشود ممکن است
منجر به کرخ شدن یا باد کردن زبان شود. یا منجر به سختی تنفس شود. آب پز
کردن طولانی مدت ممکن است این عوارض را کاهش دهد.)
در شمال ایران کنار برکه‌ها و آبگیرها و حتی به عنوان گیاه فضای سبز مقابل هتلها و رستورانها کاشته میشود و نهایت صدمه‌ای که در زمستان میبیند از دست رفتن برگهاست ولی در بهار بعد مجدد رشد میکند.
در داخل خانه‌ها
بهتر است در محل نیمه روشن (نور متوسط) با دما بالا نگهداری شود. نیاز آبی
متوسطی دارد. به خاک غنی و مغذی نیاز دارد. بهتر است خاک آن مخلوطی با درصد
بالایی از مواد آلی حیوانی یا گیاهی باشد.
به آبپاشی برگها یا رطوبت محیط نیاز دارد. هرچقدر رطوبت بالا باشد برگهای میتوانند درشت تر باشند.
بابا آدم برای گلخانه‌های گرم و مرطوب ایده‌آل است.
مشخصات:
اسم علمی بگونیا برگی Begonia rex و از خانواده Begoniaceae می باشد. جنس
بگونیا دارای ۹۰۰ گونه مختلف از گیاهان چند ساله همیشه سبز علفی و گیاهان
خزان کننده است که برای برگ ها و گل های زیبایشان پرورش داده می شودند.
گونه های مختلف این جنس از گیاهانی به طول چند سانتیمتر تا گونه هایی به
طول ۳ متر تشکیل یافته است. تعدادی از گونه ها نیز به صورت بالا رونده می
باشند. بگونیا گیاهی است تک پایه یعنی گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار
دارند. گل های نر ، معمولا زیبا هستند و گلهای ماده را با تخمدان بال دارش
می توان به آسانی تشخیص داد بونیا برگی بومی آسام است و درای ریزوم گوشتی
می باشد. ارتفاع آن به ۳۰ سانتی متر و گسترش آن به ۴۵ سانتی متر می رسد.
این گونه را به خاطر برگهای زیبایش پرورش می دهند. این گیاه برگهای سبز
تیره و چروکیده ای دارد که در نزدیکی لبه برگی نقره ای رنگ می شود. گاهی
رنگ های دیگری مانند قرمز، کرم یا ارغوانی در سطح برگ دیده می شوند. گلهای
آن معمولا ارغوانی کم رنگ وبه قطر یک سانتی متر هستند که در تابستان ظاهر
می شوند و فاقد زیبایی می باشند و باید از گیاه جدا گردند.
مراقبت: گیاه رکس به نور متوسط، دمای معمولی خاک همیشه مرطوب رطوبت هوای متوسط تا زیاد یعنی ۵ تا ۹۰ درصد و خاک کمی اسیدی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز بگونیا رکس را می توان به میزان ۱ گرم در لیتر، هر هفته یک بار، از فروردین تا آبان ماه، مورد استفاده قرا داد.
خاک: مخلوطی از تورب، خاک برگ نرم و ماسه به نسبت مساوی، برای رشد این گیاه مناسب است.
ازدیاد: بگونیای رکس را می توانید با استفاده از یک روش مخصوص و غیر معمول تکثیر کنید. بهار و تابستان بهترین زمان برای تکثیر این گیاه است. یک برگ بالغ را که خیلی هم پیر نباشد، انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقی تیزکه به بافت برگ صدمه نرساند و آن را له نکند، برگ را به بخشهای منظم در قالب طبیعی آن ببرید. سپس قطعات برگ را به آرامی و با دقت بردارید و از سطح پشتی برگ و میان رگبرگهای اصلی، در پودر هورمون ریشه زایی فرو ببرید و روی سطح کمپوست مخصوص بذر و قلمه، در داخل سینی بذر، بخوابانید و به آرامی روی سطح خاک فشار دهید. سپس روی تکه های برگ را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد نگاه دارید زمانی که گیاهچه های کوچک به وجود آمدند و به طول۵/۲ سانتیمتر رسیدند، کیسه پلاستیکی را بردارید و هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. باید مرتبا زیر پوشش پلاستیکی بررسی شود تا اگر برگها دچار فساد و پوسیدگی شده بود، بیرون آورده و با قارچکش سمپاشی صورت بگیرد.
عوارض و درمان: اگر لکه های خاکستری متمایل به قهوه ای روی برگها مشاهده کردید، باید گیاه را با قارچ کش طبق دستور سمپاشی کنید و گلدان را به محل خشک و اکسیژن ببرید. ممکن است گازهای داخل آشپزخانه این عارضه را ایجاد کرده باشد. تغذیه مصنوعی و تعویض گلدان با یک درجه بزرگتر می تواند جلوی به وجود آمدن برگهای جدید کوچک و کم رشد را بگیرد. افتادن برگها در زمستان نتیجه هوای سرد است گلدان را به محل گرمتری حدد ۱۳ درجه سانتیگراد منتقل کنید مشکل رفع می شود.
قارچهای بیماری زایی به اسم سفیدک میتواند روی برگها لکهای پودری سفید ایجاد کنددر این صورت با سموم قارچکش گیاه را سمپاشی کنید و گلدان بگونیا را به محل با هوای خشک و اکسیژن دار ببرید . اگر تارهای عنکبوتی زیر برگها مشاهده گردید و با برگهای جدید کمرنگ مواجه شدید، می توانید با یک سم کنه کش هر چهار ده روز یک بار گیاه را سمپاشی کنید صورتی که برگها لوله شد و حاشیه آنها خشک و چروکیده است، حتما از تشنگی رنج می برد فورا آن را آبیاری کرده و به محل سردتری که زیر ۱۸ درجه سانتیگراد باشد منتقل کنید.اگر برگهای بگونیا حالت موازییکی پیدا کرد و لکه های زردی روی ان به وجود آمد و لوله ای و بد شکل شد، باید گیاه را از گدان خارج کنید تا به گیاهان دیگر سرایت نکند زیرا عامل این مشکل ویروسی است و راه چاره ای ندارد. همچنین رنگ پریدگی برگها و ریزش آنها و غده ای شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت نماید می باشد و سیاه شدن و پوسیده شدن ریشه ها که در نتیجه فعالیت قارچهای بیماری زا است به راحتی درمان پذیر نیست ومعالجه آنها مقرون به صرفه نمی باشد آبیاری زیاد از حد و سردی هوای محیط به طور همزمان باعث پوسیدگی ساقه و یقه گیاه شده و آن را از بین می برد.
شفلرا
نام علمی: Schefflera actinophylla
گیاهی است زیبا از سرزمین استرالیاو متعلق به خانواده «آرالیاسه» برگا سبز رنگ روشن و براق و چرمی و دمبرگها بلند و در بخش انتهایی برگهای پنجه ای شکل ابتدا با سه برگچه و سپس تعداد آنها به 8 عدد می‌رد، ارتفاع آن در سرزمین اصلی و در هوای آزاد به 3 متر میرسد، بر عکس اکثر گیاهان زینتی که با حذف جوانه‌های انتهایی شاخه‌های جانبی شروع به ظهور می‌نمایند در این گیاه فقط یک شاخه اصلی موجود است.
نیازها:
نور: به نور غیر مستقیم احتیاج دارد، هر چند وقت یکبار گلدان را به آفتاب منتقل (صبح) نمایید به سایه نسبتاً مقاوم است.
دما: در تابستان حداکثر درجه حرارت 27 و در زمستان حداقل آن 18 درجه سانتیگراد، چنانچه درجه حرارت بالاتر از معمول باشد به جریان هوای ملایم نیاز دارد.
آبیاری: خاک را در هر حال مرطوب نگهدارید، در تابستان هفته‌ای 3-2 بار و در زمستان هفته‌ای یکبار ابیاری کافی است.
رطوبت: در تمام طول سال هفته‌ای دوبار غبار پاشی کنید، چنانچه هوا خشک باشد افزودن آب به زیر گلدانی سنگریزیه دار رطوبت پایدار ایجاد مینماید.
تغذیه : گلدان را با کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور و نسف میزان توصیه شده از طرف سازنده هر دو هفته یکبار تغذیه نمایید.
خاک مناسب: بهترین محیط رشد خاک لیمونی با پیت است.
تعویض گلدان: گیاه جوان در حال رشد هر سال دوبار احتیاج به تعویض گلدان دارد، با افزایش سن گیاه هر سال و یا هر دو سال یکبار، در صورت عدم امکان تعیوض گلدان خاکهای سطحی را با خاک نو و غنی عوض نمایید، در صورتیکه ارتفاع گیاه بیش از حد معمول است احتیاج به قیمت دارد.
تمیز نمودن برگها: غبار پاشی جهت تامین رطوبت برای تمیز نگه داشتن برگها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید ولی در صورت تمایل حداکثر هر ماه یکبار توصیه میگردد ( به توضیح مصور مراجعه فرمائید).
عوارض و درمان: تعداد برگچه‌های برگهای جوان کم است: طبیعی است، با رسیدن به مرحله بلوغ تعداد آنها به 7 برگچه میرسد.
شفلرا گیاهی مقاوم به شرائط نامساعد محیطی است و بهمین جهت مناسب برای راهروها و کریدورهای ادارات است.
واریته‌های ابلق زنگ خود را از دست داده‌اند: نور کافی نیست، به محل روشن‌تری با نور غیر مستقیم منتقل نمایید.
زخمهای پنبه‌ای شکل سفید رنگ روی دمبرگها ظاهر شده‌اند: عامل آن حشره آفت است، هر 2 هفته یکبار با سم حشره‌کش نفوذی سمپاشی نمایید تا علایم برطرف گردند.
لکه‌های قهوهای روی ساقه‌ها، دمبرگها و سطح زیرین برگها مشاهده می‌گردند: سطح زیرین بگرها را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی و پس از 48 ساعت لکه‌ها را با برس مخصوص پاک کنید.
برگها بد شکل و چسبناک و حشرات سبز رنگی روی آنها مشاهده می‌گردند: آفات را با سم نفوذی یا جذبی طبق دستور هر هفته سمپاشی کنید تا علایم بطرف گردند.
برگها زرد و سطح زیرین آنها تار عنکبوتی است: عامل آن کنه ریز قرمز است، گیاه را هر 14 روز یکبار با سم گنه‌کش سمپاشی تا علایم برطرف گردند غبار پاشی در کاهش آفت موثر است.
ساقه‌ها دراز و منحرف و فاصله برگها زیاد است: هوا خیلی گرم است، گلدان را به محل خنک‌تر ومملو از اکسیژن منتقل نمایید، غبار پاشی نکنید.
گیاه پژمرده وبرگها آویزان است: گیاه تشنه است گلدان را بمدت 15 دقیقه درون تشت پر از آب قرار دهید، غبارپاشی روزانه را فراموش نکنید.
برگها رنگ پریده و زرد هستند: کمبود عناصر در خاک گلدان مشهود است، کمبود را با تغذیه مصنوعی هر 2 هفته یکبار جبران نمایید.
برگها زرد میشوند و می‌ریزند: آبیاری بیش از اندازه است، اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک و سپس آبیاری نمایید، زهکش را بازدید فرمائید، آب زیر گلدانی را خارج کنید.
نخل مرداب
مشخصات: اسم
علمی نخل مرداب Cyperus alternifolius ، از خانواده cyperaceae میباشد.
این جنس ۵۵۰ گونه مختلف دارد که تمام آنها علاقمند به رطوبت زیاد هستند.
گونه مورد نظر بومی ماداگاسکار بوده و ارتفاع آن به یک متر می رسد. برگهای
نخل مرداب ، خشن، سبز تیره و خطی شکل می باشد. ساقه آن معمولا سخت و در
انتها دارای براکته های سبز رگبرگ مانند است که حالت آبشاری دارند، این
براکته ها در انتهای ساقه مانند چتر قرار گرفته اند. گل آذین کوچکی در قسمت
تحتانی براکته ها از اواسط تا اواخر تابستان ظاهرمی شود که در مراحل اولیه
زرد رنگ است و تولید دانه های گرده سفید رنگ می کند و در آخر ، به رنگ
قهوهای در می آید. برای نگاهداری این گیاه، لازم است گلدان آن را همیشه در
یک ظرف حاوی آب قرار دهید.
مراقبت: نخل مرداب به نور معمولی، گرمای متوسط تا زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای عادی یعنی ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی، احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز نخل مرداب را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر هر هفته یکبار از اردیبهست تا شهریور ماه ، مصرف کرد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، تورب و ماسه محیط مناسبی را برای رشد این گیاه فراهم می کند.
ازدیاد: نخل مرداب را میتوان به راحتی، از اواسط بهار تا اوایل تابستان با روش تقسیم بوته، تکثیر کرد. بعد از آبیاری گلدان، گیاه را خارج نمایید و با یک چاقوی تیز، انبوه ریشه ها را به با حداقل ۴ یا ۵ ساقه تقسیم کنید. اگر با دست عمل تقسیم را انجام دهید، صدمه کمتری به ریشه ها وارد می آید. هر قسمت را در گلدانی با قطر دهانه ۹تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید و کاملا آبیاری کنید. یک روش غیر معمول دیگر، آ ن است که راس گل را همراه برگه های زیر گل با قیچی جدا کنید و در آن و یا کمپوست مخصوص بذر و قلمه مرطوب قراردهید به طوری ساقه آن بر عکس به سمت بالا باشد برگها داخل آب قرار بگیرند. بعد از ریشه دهی، آن را به گلدان منتقل نمائید.
گندمی یا سنجاقی
مشخصات: اسم علمی گیاه گندمی Chlorophytum comosum ، از خانواده Liliaceae میباشد. این جنس دارای ۲۱۵ گونه مختلف از گیاهان همیشه سبز گلخانه ای می باشد. ارتفاع این گیاه در حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی متر می رسد. برگهای خطی و باریک آن حدود ۲۵ سانتی متر طول دارد و به صورت نوارهای سبز ی به نظر میرسد که در میان هر یک نوار سفید رنگی مشاهده می شود در بعضی از گونه ها به برگها سفید و قسمت میانی سبز میباشد. در تابستان گیاه گندمی به گل رفته و که دمگل طویلی به طول ۶۰ سانتیمتر دارد. گل آذین آن به شکل پانیکول بوده و گلهای سفید و ستاره ای آن دارای قطری حدود ۵/۲ سانتیمتر هستند. در انتهای دمگل و نزدیک گل، گیاهچه های جدید نیزتولید می شود که می توان آنها را از گیاه جدا نموده ، ریشه دار کرد. گندمی را باید نزدیک پنجره قرار داد، زیرا چنانچه دور از نور قرار بگیرد، برگهایش طویل می شوند که چندان زیبا نیست.
مراقبت: این گیاه به نور کم تا متوسط، گرمای معمولی ، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۰تا ۷۰ درصد و خاک قلیابی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز گندمی را میتوان به میزان ۲ گرم در لیتر، هر هفته یکبار، از فروردین تا مهر، مورد استفاده قرار داد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه می باشد.
ازدیاد: گیاه جالب گندمی یا سنجاقی را میتوان به روشهای مختلف تکثیر کرد. گیاه مادری ، ساقه های بلند و رونده ای تولید می کند که دسته های کوچک برگ را با خود دارد این گیاهچه های کوچک می توانند با قرار گرفتن در مجاورت خاک ریشه بدهند. برای اینکه موفقیت عمل تکثیر بیشتر شود، گیاهچه را روی سطح خاک، در یک گلدان با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت، بخوابانید و به آرامی فشار دهید. زمانی که ریشه دهی به اندازه کافی انجام شد و گیاه توسعه یافت، می توانید ارتباط ساقه را با پایه مادری، قطع کنید تا مستقل شود. این گیاهچه ها ، در آب نیز می توانند ریشه دهند و به تنهایی و جدا از پایه مادری، در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده شده و در خاک قرار بگیرند. بهترین زمان تکثیر ، فصل بهار و تابستان است و گیاهچه ها باید در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاداری شود.
عوارض و درمان: در صورتی که مشاهده کردید وسط گیاه از قاعده برگها، پوسیده است، آبیاری بیش از اندازه انجام داده‌اید و باید آبیاری را قطع کنید. برگهای نرم و شفاف در اثر هوای خیلی سرد ایجاد می شود. قهوه ای شدن نوک برگها نیز مربوط به تشنگی یا اشعه مستقیم آفتاب است. اگر برگهای گیاه سجافی، ضعیف و لاغر و طویل و کم و بیش خشک شدند و رنگ خود را از دست دادند و یعنی درجه حرارت خیلی بالاست. می توانید برای جبران این ضایعه، گلدان را به محل خنکتری منتقل کنید و ۱۵ دقیق درون تشت بگذارید. محیط تاریک می تواند نوار سفید برگ را محو کند. سعی کنید با تغذیه مصنوعی مناسب جلوی ضعف و پژمردگی گیاه را بگیرید. در صورت دیدن حشرات سبز رنگ که حاشیه برگ را میخورند، هر ۱۴ روز یکبار گیاه را سمپاشی نمایید.
برگرفته از http://www.golestan-ali.com
فلفل زینتی
مشخصات: اسم علمی فلفل زینتی Capsicum annuum، از خانواده solanaceae می باشد. گیاهان گلدانی فلفل زینتی را می توان در فصل تابستان، خارج از گلخانه نگاهداری کرد. گونه مذکور، یکساله بوده و بومی نواحی گرم امریکا است. برگهای فلفل زینتی سبز نسبتا روشن و مستطیلی شکل می باشند. کولتیوارهای گوناگون این گونه دارای میوه هایی به اشکال مختلف مستقیم یا آبشاری است. رنگ میوه های یک بوته ممکن است قرمز، زرد و یا سبز باشد.
فلفل زینتی
مشخصات:
اسم علمی فلفل زینتی Capsicum annuum، از خانواده solanaceae می باشد.
گیاهان گلدانی فلفل زینتی را می توان در فصل تابستان، خارج از گلخانه
نگاهداری کرد. گونه مذکور، یکساله بوده و بومی نواحی گرم امریکا است.
برگهای فلفل زینتی سبز نسبتا روشن و مستطیلی شکل می باشند. کولتیوارهای
گوناگون این گونه دارای میوه هایی به اشکال مختلف مستقیم یا آبشاری است.
رنگ میوه های یک بوته ممکن است قرمز، زرد و یا سبز باشد.
مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز فلفل زینتی را نمی توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف نمود.
خاک: مخلوطی از دو قسمت کود دامی پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و ماسه برای پرورش این گیاه مناسب و مطلوب می باشد.
ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، می توانید بذرها را در اواخر زمستان و اوایل بهار در طرف کم عمقی، حاوی کمپوست مخصوص بذر بکارید و خاک را مرطوب نگاه داشته و روی آن را با شیشه یا پلاستیک بپوشانید. بعد از رشد نشاءها آنها را به گلدان اصلی حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.
عوارض و درمان: اگر در طول مدت رشد این گیاه مشاهده کردید برگها پرپشت وسر حال هستند اما گل ظاهر نمیشود. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل کنید زیرا کاپسیکوم دوست دارد ریشه‌هایش در هم باشند. احتمالا گلدان اصلی خیلی بزرگ است. اگر نور محیط کافی نباشد میوه های فلفل زینتی زرد باقی می مانند و قرمز نمی شوند. این گیاه نور مستقیم را به راحتی تحمل میکند. شاخه های دراز و بد شکل فلفل زینتی معرف هوای گرم محیط گرم است. گلدان را به محل خنک تری برده و با آب فاقد املاح و کاملا ولرم غبار پاشی کنید. همچنینن هوای خیلی گرم و یا آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن تمام برگها و سقوط آنها میشود. اگر برگها پژمرده شوند و سقوط نمایند باید گیاه رابه محل پر نورتری منتقل کنید. برگهای جدید گیاه در اثر فعالیت حشره آفت، بد شکل و چسبناک میشوند. گیاه را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی کنید. در صورتی که ببینید رشد گیاه متوقف شده، بدانید هوا سرد است بنابراین باید گلدان رابه محل گرمتری ببرید. برگهای فلفل زینتی در اثرهوای سرد یا صدمه مربوط به مواد براق کننده شیمیایی، ممکن است سیاه شوند. اگر هم با زردی برگها مواجه شدید، فورا آبیاری کنید احتمالا گیاه تشنه است کنه ریز قرمز برگها را زرد وتار عنکبوتی میکند، سطح زیرین برگها رابا اسفنج نرم تمیز کنید و یا هر دوهفته یکبار، باسم کنه کش، گیاه را سمپاشی نمایید.
مراقبت: این گیاه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز فلفل زینتی را نمی توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از اردیبهشت تا شهریور، مصرف نمود.
خاک: مخلوطی از دو قسمت کود دامی پوسیده، یک قسمت خاک باغچه و ماسه برای پرورش این گیاه مناسب و مطلوب می باشد.
ازدیاد: برای تکثیر این گیاه، می توانید بذرها را در اواخر زمستان و اوایل بهار در طرف کم عمقی، حاوی کمپوست مخصوص بذر بکارید و خاک را مرطوب نگاه داشته و روی آن را با شیشه یا پلاستیک بپوشانید. بعد از رشد نشاءها آنها را به گلدان اصلی حاوی کمپوست گلدانی منتقل کنید.
عوارض و درمان: اگر در طول مدت رشد این گیاه مشاهده کردید برگها پرپشت وسر حال هستند اما گل ظاهر نمیشود. گیاه را به گلدان کوچکتری منتقل کنید زیرا کاپسیکوم دوست دارد ریشه‌هایش در هم باشند. احتمالا گلدان اصلی خیلی بزرگ است. اگر نور محیط کافی نباشد میوه های فلفل زینتی زرد باقی می مانند و قرمز نمی شوند. این گیاه نور مستقیم را به راحتی تحمل میکند. شاخه های دراز و بد شکل فلفل زینتی معرف هوای گرم محیط گرم است. گلدان را به محل خنک تری برده و با آب فاقد املاح و کاملا ولرم غبار پاشی کنید. همچنینن هوای خیلی گرم و یا آبیاری بیش از اندازه باعث زرد شدن تمام برگها و سقوط آنها میشود. اگر برگها پژمرده شوند و سقوط نمایند باید گیاه رابه محل پر نورتری منتقل کنید. برگهای جدید گیاه در اثر فعالیت حشره آفت، بد شکل و چسبناک میشوند. گیاه را با سم حشره کش نفوذی سمپاشی کنید. در صورتی که ببینید رشد گیاه متوقف شده، بدانید هوا سرد است بنابراین باید گلدان رابه محل گرمتری ببرید. برگهای فلفل زینتی در اثرهوای سرد یا صدمه مربوط به مواد براق کننده شیمیایی، ممکن است سیاه شوند. اگر هم با زردی برگها مواجه شدید، فورا آبیاری کنید احتمالا گیاه تشنه است کنه ریز قرمز برگها را زرد وتار عنکبوتی میکند، سطح زیرین برگها رابا اسفنج نرم تمیز کنید و یا هر دوهفته یکبار، باسم کنه کش، گیاه را سمپاشی نمایید.
برگ بیدی
مشخصات: اسم علمی برگ بیدی Tradescantia albiflora ، از خانواده Commelinaceae میباشد. این جنس داری ۶۰ گونه از گیاهان خشبی و علفی چند ساله می باشد. انواع علفی آن به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش داده می شودند. گونه مذکور بومی، آمریکای جنوبی است و برگهای زیبا و مناسبی برای آویز دارد. این برگها تخم مرغی شکل، پهن و بدون دم برگ و به رنگ سبز روشن با نوارهای سفید یا کرم می باشند.
مراقبت: برگ بیدی به سایه تا نور متوسط، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز این گیاه را می توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار از فروردین تا مهر ماه، در اختیار گیاه قرار داد. اگر کود زیاد داده شود رنگ برگها کم رنگ می شود.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و تورب، خاک مناسب برگ بیدی است.
ازدیاد: این گیاه به سرعت در آب و یا خاک ریشه می دهند. از اواسط بهار تا اواخر تابستان که گیاه مادری تجدید رشد کرده و شاخه ها آن باید سرزنی و جوان شوند، می توانید شاخه های هرس شده را به طول ۵/۷ سانتیمتر جدا کرده و هر ۵ قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست خصوص بذر و قلمه قرار دهید. خاک را نسبتا مرطوب کنید و گلدان را در دمای ۱۸ درجه سانتیگراد و نور کافی نگه دارید. پس از ۲ تا ۳ هفته ریشه دهی انجام میشود و شما می توانید مقدار آبیاری را بیشتر کرده و با کود مایع آنها را تغذیه کنید. در شرایط مشابه، قلمه در آب نیز ریشه خوهند داد.
عوارض و درمان: اگر زمانیکه ازبرگ بیدی نگهداری می کنید، مشاهده کردید برگهای آن نرم و آبکی شده و رنگ خود را از دست می دهند احتمال بدهید هوای سرد باعث یخ زدگی گیاه شده است. برگهای این گیاه در اثر تغذیه مصنوعی بیش از اندازه، ضخیم سبز روشن میشوند. تغذیه را متوقف کنید ، رنگ ابلق برگها، برمی گردد. لکه های سوخته قهوه ای روی برگها در اثر مواد براق کننده را متوقف کننده شیمیایی حادث میشود. اگر نوک برگها به طرف بالا برگشت و سپس سقوط کرد حتما هوای محیط آن گرم وخشک بوده است. گلدان را به محل خنکتری ببرید و غبار پاشی را فراموش نکنید. قاعده ساقه نزدیک سطح خاک در اثر آَبیاری زیاد و یا زهکش نامناسب، می پوسد. در صورتی که برگها بد شکل وچسبناک شدند و حشرات سبز رنگی هم اطراف گیاه دیده شد بهتر است هر دو هفته یکبار با یک حشره کش نفوذی سمپاشی صورت گیرد. دریک محیط خشک برگهای ترادسکانتیا قهوه ای را از تابش مستقیم خورشید در امان نگه دارید تا برگها رنگ پریده و دارای لکه های قهوه ای نشود.
برگرفته از http://www.golestan-ali.com/
حسن یوسف
نام علمی : Coleus blumei
مشخصات: اسم علمی یوسف Coleus blumei ،از خانوده Labiatae می باشد. این جنس داری ۱۵۰ گونه از گیاهان همیشه سبز چند ساله یا دائمی است. این گونه بومی جاوا بوده ارتفاع آن به بیش از ۴۰ سانتی متر و گسترش آن نیز به بیش از ۲۵ سانتی متر می رسد این گیاه گرچه دائمی است ولی هنگام فصول سرد اگر خارج از گلخانه یا آپارتمان نگاه داری شوند از بین خواهند رفت. برگهای زیبایی ان به رنگهای مخلوط قرمز، سفید ، سبز، زرد و قهوه ای دیده می شود برای این که یک گیاه بوته ای از این گونه به دست آوریم. گلهای کوچک و آبی رنگ آن را باید هنگام ظهور پنسمان یا قطع کرد. این گونه دارای واریته های بسیاری است که هر کدام دارای برگهایی به رنگها یا مخلوطی از رنگهای مختلف می باشد.
مراقبت: حسن یوسف به نور زیاد، گرمای زیاد، آبیاری فراوان، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
کود: کود مورد نیاز حسن یوسف را می توان به میزان، ۳ گرم در لیتر، هر دو هفته یکبار، از فروردین تا مهر ماه، مورد استفاده قرار داد.
خاک: مخلوطی از خاک باغچه، خاکبرگ و ماسه، خاک مناسب رشد این گیاه است.
ازدیاد: گیاه حسن یوسف با دو روش قلم زدن مستقیم ریشه دهی در آب ، تکثیر می شود. از اواسط تابسان تا اواخر پاییز ، قلمه های انتهایی ساقه را به اندازه ۵ تا ۸ سانتیمتر ، به آرامی جدا کنید، ساقه های نازک و گوشتی قلمه را فشار ندهید. می توانید از پودر هورمون ریشه زایی استفاده کنید، اگرچه خیلی هم لازم نیست. سپس قلمه ها را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی قرار دهید . در دمای ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و نور مناسب نگاه دارید.مراقب باشید که هرگز خاک گلدان خشک نشود. قلمه ها بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز از تابش مستقیم خورشید قرار دهید. زمانی که قلمه ها ریشه داد آنها را بیرون آورده و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست با پایه پیت قرا دهید. باید دقت کنید که ریشه ها شکسته یا کنده نشود.
برگرفته از http://www.golestan-ali.com/
برگ انجیری
نام علمی : Monstera deliciosa
گیاهی است از خانواده"آراسه" و زادگاه آن آمریکای جنوبی است، برگ های آن سبز براق است که با بزرگ تر شدن شکاف ها و دندانه های برگ عمیق تر و شکل برگ انجیری به خود می گیرد. ریشه های هوایی آن منحصر به ریشه های نزدیک قاعده برگ ها است که باید به طرف خاک هدایت گردد. نگهداری فیلودندرون ها ساده و گیاهی مناسب برای مبتدیان است.
نیازها:
-
دما: اگر چه تا 10درجه سانتیگراد مقاومت دارد ولی کمتر از 13 درجه را دوست ندارد. در تابستان حدود 30 درجه سانتیگراد مقاومت مینماید. ولی در درجات بالاتر باید غبار پاشی معلوم نمود.
-
آبیاری: سطح خاک در فاصله دو آبیاری باید خشک شود. در تابستان هفته‌ای یکبار و در زمستان هر دو هفته یکبار احتیاج به آبیاری دارد. همیشه قبل از آبیاری رطوبت سطح خاک را بازدید نمایید.
-
رطوبت: در تابستان هفته‌ای دو تا سه بار و در زمستان هر هفته یکبار نیاز به غبارپاشی دارد. از آب ولرم و سبک فاقد املاح جهت غبار پاشی استفاده نمایید.
-
تغذیه: نیاز چندانی به کود دهی ندارد. کود دهی بیش از اندازه باعث تجمع املاح درخاک میشوند. در صورت نیاز هر ماه یکبار کود دهی نمایید.
-
تعویض گلدان: هر ساله در فصل بهار با شروع فصل رشد احتیاج به تعویض گلدان دارد. در سالهای بعد با سنگین شدن حجم شاخ و برگها تعویض خاک سطح گلدان با خاک نو و غنی پیشنهاد میگردد.
-
تمییز بودن برگها: برگها را با احتیاط با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید. از مواد براق کننده شیمیایی حداکثر ماهی یکبار استفاده نمایید.
عوارض و درمان برگ انجیری
-
رشد گیاه متوقف است: نور کافی نیست. گلدان را به محل پرنورتری منتقل نمایید.
-
لکه‌های قهوهای در وسط یا حاشیه برگها نمایان شده است: در آفتاب غبارپاشی نموده‌اید. عبور نور از قطرات آب بجای مانده روی برگها مانند عبور از شیشه است که به برگها صدمه وارد می‌آورند ، در سایه غبارپاشی کنید و برگهای صدمه دیده را تا انتها قطع نمایید.
-
بعضی از برگها شکاف طبیعی هم ندارند: گیاه از گونه دیگری است و عدم شکاف عمیق در برگها کاملا طبیعی است.
-
برگها به شکل و شکافدار میشوند: گیاه را از محل پرتردد خارج نمایید. صدمات فیزیکی عامل آن است.
-
لکه های سیاه و زخم مانند روی برگها است: هوا سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید.
-
برگها رنگ پریده‌اند: گیاه احتیاج به کود دهی دارد و گیاه از کمبود عناصر در خاک رنج می‌برد. هر سه هفته یکبار با کود مخصوص گیاه را تغذیه نمایید.
-
نوک برگها قهوه ای رنگ می شوند: گیاه تشنه است و فورا آبیاری نمایید. همیشه خاک سطح گلدان را بازدید کنید. بخصوص در تابستان که نیاز آبی بیشتر است.
-
برگها رنگ پریده و سطح زیرین آنها دارای تار عنکبوت است: عامل آن کنه ریز قرمز است. گیاه را هر دو هفته یکبار سمپاشی نمایید تا علایم برطرف شود. غبار پاشی زیر سطح برگها در کاهش آفت موثر است.
-
زخم های سفید پنبه‌ای شکل روی برگها مشاهده می‌گردند: عامل آن حشره آفت است. با سم حشره کش دو هفته یکبار گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم بر طرف گردند.
-
برگهای زیرین زرد رنگ و سپس قهوهای میشوند که شدت آن در زمستان بیشتر است: آبیاری بیش از اندازه عامل آن است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله دو آبیاری کاملا خشک شود سپس آبیاری را با مقدار کمتری انجام دهید. هر دو هفته یکبار آبیاری کافی است.
-
برگها خشک و چروک‌دار هستند: گیاه تشنه و هوا خشک است. فورا آبیاری نمایید.
فیکوس
نام علمی: Ficus elastica
گیاهی است از خانواده موراسه که در اصل زادگاهش هند و مالزی است و یکی از قدیمی ترین گیاهانی است که در منزل نگهداری می شود. برگ ها ، ساقه ها وحتی چوب این گیاه در صورت شکستن از خود ماده چسبناکی خارج می کند که می توان از آن لاستیک تهیه کرد. بعضی از افراد در صورت تماس این ماده با پوست بدنشان نسبت به آن حساسیت نشان می دهند.
در هوای آزاد ارتفاع آن به بیش از 25 متر می رسد و در شرایط عادی دایماً رو به گسترش و بزرگ شدن است و حتی ریشه های هوایی می دهد که خود به صورت تنه های مضاعف گیاه درمی آید. چون نور آفتاب قادر به نفوذ درخاک زیر این گیاه نیست، رشد هر گیاه دیگری در زیر سایه آن ناممکن است. با این همه فیکوس جزو محبوب ترین گیاهان خانگی است.
این گیاه جواب خوبی به شرایط آپارتمان می دهد. معمولاً گیاهان کوچک و جوان به سرعت و به آسانی با محیط خانه شما خو می گیرند، اما گیاهان بزرگتر ابتدا اندکی افت می کنند و برگ هایشان می ریزد یا قهوه ای می شود.
برگ ها پهن و براق و چرمی با نوک تیز و به صورت متناوب در طول ساقه می روید. با ریزش برگ های پیر در قاعده، ساقه گیاه حالت بد منظر به خود می گیرد که در این حالت می توان آن را از نزدیکی سطح خاک قطع کرد تا گیاه جوان گردد .
نیازها
نور :اگرچه گیاه در سایه هم می تواند خود را زنده نگهدارد ولی رشد آن مطلوب نیست. گیاه به نور کامل نیاز دارد اما باید آن را از نور مستقیم آفتاب در امان نگهدارید. در زمستان نیز باید آن را از سرما حفظ کرد.
آبیاری : اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری خشک شود. آب زیاد از حد، به گیاه آسیب می رساند. این گیاه نسبت به خشکی مقاوم است . در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یک بار آبیاری کافی است.
خاک: بهترین خاک، خاک لوم است مخلوطی از برگ پوسیده و کود حیوانی و خاک رس(خاک باغچه ).
تکثیر : گرفتن قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه دار کردن آنها در درجه حرارت 24 تا 27 درجه سانتیگراد؛ البته در بهار معمولاً همه قلمه ها ریشه می دهد .
نکته گیاه پزشکی : گلدان گیاه مریض را هرگز عوض نکنید چون باعث از بین رفتن گیاه می شود .
لیندا
نام علمی : Beucarnea recurvata
این گیاه به نخل دم اسبی و لیندا مشهور است . بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگ های آن باریک و کشیده و ضخیم و مقاوم ، مجنون و آویزان و فنری است. این برگ ها سطح مقطع کمی دارند تا مانع از هدر رفتن آب گیاه شوند. حالت زیبای آن ناشی از سرازیر شدن برگ ها به طرف پایین بخصوص در سنین بالاست. انتهای ساقه ضخیم می شود و شکل عجیبی به خود می گیرد و نام انگلیسی آن به معنی پای فیل به همین علت است. پایه بسیار بزرگ و ورم کرده گیاه، آب را در خود ذخیره می نماید.
ارتفاع لیندا ممکن است به دو متر هم برسد. با بالا رفتن سن گیاه از ساقه آن جوانه هایی می روید که به خاطر حفظ شکل و فرم آن باید فوراً حذف گردند. نگهداری از آن برای باغبان های آماتور نیز ساده است.
نیازها
نور :در نور کامل بهترین رشد را دارد، اما گیاه خود را به نور متوسط هم عادت می دهد و در نیم سایه نیم آفتاب هم رشد خوبی دارد. هر چند وقت یکبار گلدان را به محل پر نور ببرید. کلاً سعی کنید نور آن کافی باشد (نور مستقیم آفتاب ارجحیت دارد).
دما :حرارت مناسب برای این گیاه، «بسیار گرم» است. اما با حرارت متوسط هم تطبیق می یابد (اگر در محل خنک پرورش یافته است بهتر است به ندرت آبیاری شود). در زمستان حرارت 10 تا 13 درجه برای آن مناسب است. در صورت افت دما آبیاری را قطع کنید.
آبیاری :چون این گیاه توانایی نگهداری آب را در درون خود دارد، باید گذاشت تا خاک گلدان ، بین دو آبیاری، تقریباً به طور کامل خشک شود. سطح رطوبت نیز بهتر است پایین نگه داشته شود. جهت مرطوب نگهداشتن گلدان 2 تا 3 بار در هفته در تابستان آبیاری نمایید. در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در زمستان به آن هر سه هفته یکبار آب دهید. در زمستان و دمای پایین در صورت آبیاری زیاد از اندازه، برگ ها ریزش می کنند.
خاک :بهترین خاک خاک لیمونی است ( ترکیبی از رس ، شن ، مواد آلی که بهتر است در مواد آلی از خاک برگ بیشتری استفاده شود تا خاک کمی از لوم سبکتر باشد ). برای تعویض گلدان همیشه یک ترکیب سبک - با شن و ماسه - انتخاب کنید که زه کشی خوبی داشته باشد... قرار دادن گیاه در گلدان بزرگ تر، باعث رشد گیاه می شود.
تکثیر :
کاشت بذر در خاک پیت در هوای گرم یا ریشه دار نمودن جوانه های ظاهر شده روی ساقه ؛ البته تکثیر این گیاه برای آماتورها و در منزل بسیار دشوار و تقریباً ناممکن است.
نکته:
برگ های مرده ی انتهای گیاه را جدا کنید.
حداکثر سالی یک بار...با استفاده از محلول 20-20-20
7 نکته درباره نگهداری از بامبو
این
این روزها گیاه بامبو یکی از پرطرفدارترین گیاهان آپارتمانی محسوب میشود.
البته این نوع بامبویی که در خانه‌ها نگهداری میشود و معمولا پرپیچ و تاب
است، نوع خاصی از بامبو است که به «لاکی بامبو» شهرت دارد اما با نام علمی
«دراسینا» در جهان شناخته میشود.
مهمترین نکاتی که در مورد این نوع
بامبو لازم است در نظر گرفته شود، نور کافی و آب تازه است و احتیاج به
رسیدگی خاصی ندارد. البته بامبو برای رشد، خاک هم نمی‌خواهد. حتی میتوان
آن را در خاکهای ژله‌ای نگهداری کرد اما برای رشد بهتر است از
تقویت‌کننده‌های مایعی استفاده شود که به آب بامبو اضافه میکنند و
گل‌فروشی‌ها آن را «غذای بامبو» می‌نامند.
بامبوها گیاهان بسیار حساسی
هستند و در صورت کوچک‌ترین تماسی با موادشیمیایی مثلا مواد‌شوینده، نگهداری
در هوای گرم، عدم تعویض آب، قرار گرفتن در مجاورت نور زیاد و گاهی بیماری،
کم‌کم زرد میشوند و از بین می‌روند. به همین دلیل ظرف یا گلدانی که در آن
نگهداری میشود باید ماهی یک بار شسته شود و قبل از آنکه گیاه در آن قرار
گیرد، کاملا خشک شود.
اگر نکات بالا را مدنظر قرار دهید و بامبو را در
دمای 15 تا 25 درجه سانتیگراد و دور از نور مستقیم خورشید و باد مستقیم
کولر نگهدارید و رطوبت لازم را برای آن فراهم کنید، پس از مدت 5 تا 7 ماه
شاهد قد کشیدن عجیب این گیاه پیچ خورده و سرسبزی آن خواهید بود.
بامبو
برعکس بقیه گیاهان، نگهداری میشود؛ یعنی وقتی نور کمتری به آن برسد،
بیشتر در جستجوی نور قد می‌کشد و در تماس با نور زیاد و گرما از داخل
می‌پوسد.
تمیز نگهداشتن آب بامبو و با تعویض هفتگی تاثیر به سزایی در
سلامت گیاه دارد. مقدار آب نیز باید تا اندازه‌ای باشد که تقریبا تا 5/2
سانتیمتر بالاتر از انتهای پایینی ساقه قرار بگیرد.
دو عامل برای زرد
شدن بامبو مطرح است. نور مستقیم یا بیش از حد و آب لوله کشی مورد استفاده
برای گیاه که حاوی مقدار بیش از حد نمک یا فلوراید است. اگر گیاه‌تان بنابه
دلایلی زرد و رشد آن متوقف شده است، آن را از تابش مستقیم نور آفتاب دور
کرده و آب آن را تنها از آب فیلتر شده یا آب معدنی طبیعی تامین کنید تا
دوره پربار و جدیدی را آغاز کند.
کروتون
▪ نام علمی : Codiaeum variegatum
یکی
از رنگین‌ترین گیاهان آپارتمانی است و به خاطر رنگی بودن و فرم برگهای آن
مورد توجه است، نیاز شدیدی به رطوبت دارد و به همین علت بهتر است به صورت
کپه‌ای و مخطوط با گیاهان آپارتمانی دیگر در گلدانهای بزرگ وفلاور باکسها
کاشت گردد تا از رطوبت حاصله از گیاهان دیگر بهره یرد. محیط ساکت و بدون
جریان هوا و گرم و یکنواخت بودن درجه حرارت از احتیاجات دیگر این گیاه
زیباست. اگر چه نیاز شدیددی به آب دارد ولی باید مواظب بود سوراخ ته گلدان
همیشه باز باشد تا خاک گلدان باتلاقی نگردد .
زمستان گذرانی آن کمی
مشکل بوده و به طور کلی با توجه به شرایط سخت زیستی بهتر است در فصل بهار و
تابستان از آن استفاده گردد. رنگ و شکل برگ با توجه به واریته‌ها فرقهای
اساسی دارد، لکه‌های تیره صورتی، نارنجی، قهوهای و ارغوانی در برگهایی با
زمینه سبز تیره منظره بسیار جالبی به برگها می‌بخشد، برگهای جدید و جوان با
رنگ سبز ظاهر و به مرور لکه‌های رنگی در آنها بوجود می‌آیند.
● نیازها :
▪ نور:
به
نور شدید احتیاج دارد باید توجه داشت که نور مستقیم آفتاب به گلدانهای زیر
دو سال صدمه وارد مینماید، سایه رنگها را از بین می‌برد، حتی‌الامکان از
جابجایی گلدان خودداری گردد.
▪ دما:
سعی گردد درجه حرارت ثابت نگه
داشته شود، در تابستان ۲۷ درجه و در زمستان ۱۵ درجه سانتیگراد و بطور معدل
۲۰ درجه سانتیگراد بهترین شرایط حرارتی برای آن است.
▪ آبیاری :
اجازه
ندهید سطح گلدان شما خشک شود ۳-۲ بار در هفته در تابستان و هر ۴ روز یکبار
در زمستان کافی است، در زمستان آبیاری با آب ولرم توصیه میگردد، جهت
تامین رطوبت بهتر گلدان را درون گلدان بزرگتری قرار دهید و حدا فاصل بین دو
گلدان با خزه مرطوب پر کنید، قرار دادن تعددی قلوه سنگ بین گلدان و زیر
گلدانی در جلوگیری از باتلاقی شدن خاک موثر است.
▪ رطوبت:
در تابش اشعه مستقیم آفتاب غبار پاشی نکنید.
در
تابستان احتیاج به غبار پاشی روزانه دارد. ولی در زمستان هفته‌ای یکبار
کافی است (بطریقه غبار پاشی و تامین رطوبت دائمی مصور مراه فرمائید)
▪ تغذیه:
در فصلهای رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته یک بار از مواد غذایی محلول همراه با آب آبیاری استفاده گردد.
▪ خاک مناسب :
بهترین
خاک مخلوطی از خاک برگ، خاک باغچه و ماسه شسته نرم است، کف گلدان باید
دارای مقداری ماسه و ریگ باشد تا آب اضافی از گلدان خارج گردد.
▪ تعویض گلدان:
با
توجه به مشکل بودن شرایط نگهداری حدود ۹۰ درصد از آنها قبل از اینکه
احتیاج به تعویض گلدان داشته باشند از بین می‌روند ولی بر هر صورت حجم ریشه
و سنگ گیاه معرف تعین اندازه گلدان و مناسبترین زمان تعویض بهار است.
▪ تمیز نمودن برگها:
برگها را هر هفته با پارچه یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید، مواد براق کننده شیمیایی روزنه‌ها را مسدود مینماید از آنها استفاده نکنید.
تکثیر :
انتخاب
قلمه‌های جوان و کاشت در بستری از ماسه نرم و نگهداری در گلخانه گرم و
مرطوب در بهار، خوابانیدن هوائی ساقه‌ها در بهار یا پائیز
تنوع در رنگ
برگها وجود لکه‌های زرد و قرمز و قهوهای در متن سبز و براق بودن آنها معرف
سلامت گیاه است در هنگام خرید به این مشخصه‌ها توجه فرمائید.
▪ رطوبت:
جهت
تامین رطوبت در تابستان هر روز غبار پاشی با آبفشان لازم است در زمستان
هفته‌ای یکبار کافی است، رطوبت دایمی و پایدار با اضافه نمودن آب به زیر
گلدانی سنگریزه‌دار تامین میگردد دقت نمایید که ته گلدان با آب در تماس
نباشد.
ـ برگها کمرنگ و رنگ سبز روشن بخود گرفته‌اند:
محیط تاریک است گلدان را به محل روشن‌تری انتقال دهید.
برگها با لکه‌های قهوهای سقوط میکند: هوای آلوده آشپزخانه یا گاز نفتی عامل آن است، علت را برطرف کنید.
ـ برگها زرد رنگ شده و سطح زیرین آنها مملو از تار عنکبو است:
کنه ریز قرمز عامل آن است، با سم کنه‌کش هر دو هفته یکبار گیاه را سمپاشی نمایید. غبار پاشی در کاهش آفت موثر است.
ـ ساقه پوشیده و برگها می‌ریزند:
آبیاری بیش از اندازه عامل آن است، در فاصله بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک خشک شود و سپس آبیاری کنید.
ـ برگها در تمام اندام گیاه می‌ریزند:
تغییرات شدید درجه حرارت باعث این عارضه است، درجه حرارت را ثابت نگهدارید.
ـ برگهای پایین بودته ریزش می‌نمایند:
هوا سرد و خشک است، گلدان را به محل گرمتر منتقل و با آبفشان غبار پاشی کنید.
ـ برگهای جوان خیلی ریز و کم رشد هستند :
به تغذیه مصنوعی احتیاج دارد طبق دستور عمل نمایید.
لکه‌های قهوهای روی برگها ظاهر میشوند: غبار پاشی در آفتاب انجام شده این عمل را در سایه انجام دهید.
ـ برگها منقبض شده‌اند:
گیاه تشنه و هوا گرم است،گیاه را فوراً آبیاری و غبار پاشی و به محل خنکتری منتقل نمایید.
ـ زخمهای پنبه‌ای شکل سفید رنگ روی برگها و در قاعده آنها به چشم می‌خورد:
با پارچه آغشته به سم حشره‌کش آفت را از بین ببرید و یا هر ۱۴ روز یکبار طبق دستور با سم سمپاشی نمایید.
ـ برگها رنگ خود را از دست داده و روی آنها لکه‌هایی مشاهده میشوند:
آفت عامل آن است با سم حشره‌کش نفوذی موجود در باراز طبق دستور هر دو هفته یکبار سمپاشی نمایید تا علایم برطرف گردند.
پاندانوس
نام علمی : Pandanus veitchii
این جنس از تیره (pandanaceae) است در انگلیسی به نام screw pine مشهور است از 600 گونه مختلف گیاهان استوایی درختچه ای همیشه سبز تشکیل یافته ا ست. گونه های این گیاه را به خاطر برگهای زیبایشان که شبیه برگهای آناناس است پرورش می دهند
این گیاه شامل بیش از پنج گونه است که سه گونه آن:
1- پاندانوس معمولی
2- پاندانوس ابلق
3- پاندانوس پا کوتاه
و مهمترین گونه زینتی آن که در منازل پرورش می دهند عبارتند است:
گونه P.veitchii بومی پلی‌نزی است ارتفاع و گسترش آن در حدود 60 سانتیمتر است . برگ های ششمشیری ، پهن ، ناوی شکل در کنار و روی برگهای مرکزی دارای دانه های ظریف خار مانند می باشد . طول آن به شصت سانتیمتر می رسد . رنگ آن سبز تیره با لبه سفید خالص یا نقره ای رنگ است. از خصوصیات این گیاه بوجود آوردن ریشه هوایی است که بصورت مستقیم از گیاه خارج شده و در محیط زیستگاه به طول یک متر میرسد . این وضعیت البته در اطاق بندرت مشاهده میگردد. با گذشت چند سال از عمر گیاه پاجوش هایی ظاهر میشود که میتوان آنها را از گیاه جدا نموده به عنوان گیاه مستقل کشت نمایید و دارای میوه ای شبیه میوه درخت کاج است.
مراقبت های لازم:
نور: گیاهان این جنس به نورفراوان احتیاج دارند و نور متوسط را نیز تحمل میکنند نور مستقیم خورشید برای آنان مضر است
حرارت: این جنس مخصوص گلخانه های گرم است ، حرارت مناسب برای آن 22-20درجه است . ولی باید آن را از منبع حرارتی مانند بخاری ، رادیاتور شوفاژ و همچنین جریان هوا دور نگه داشت و حرارت کمتر از پانزده درجه گیاه احتمالا" از بین خواهد رفت.
آبیاری: گیاه به آب زیادی احتیاج دارد ، بنابراین خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد ، ضمنا" گلدان باید دارای زه کشی خوب باشد تا آب آن در خاک باقی نماند زیرا آب زیاد مجب پوسیدگی ریشه می گردد.
رطوبت: گیاه به رطوبت متوسط هوا احتیاج دارد . پاشیدن آب برروی برگها مخصوصا در تابستان بسیار ضروری است . چنانچه درجه حرارت کم ولی رطوبت هوا زیاد باشد نوک برگها قهوه ای و خشک می شود و در هوای خشک مورد حمله تریپس و عنکبوت های قرمز و سایر حشرات مضر قرار میگیرند که بوسیله سمموم حشره کش می توان آنها را از بین برد
نوع خاک: خاک برگها مخصوصا" خاک حاصله از چمن یامخلوطی از ماسه ،خاک برگ وپیت مناسبترین خاک برای گیاهان است ph یعنی اسیدیته خاک باید قلیایی و در حدود 8-7 باشد.
کود: این گیاه احتیاج زیادی به کود ازته دارد و میتوان از کودی از که شامل 100گرم نیترات پتاسیم ،100گرم فسفات کلسیم ، و200گرم سولفات آمونیم است استفاده کرد و آن را به به مقدار 30 گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا آبان ماه به گیاه داد. کشت و ازدیاد گیاه ازدیاد گیاه به این صورت است که پاجوش های ایجاد شده از گیاه را با قسمتی از ریشه گیاه در فصل بهار و تمام طول تابستان جدا کرده و محل برش را برای جلوگیری از پوسیدگی با ذغال چوب می پوشانیم و سپس به کاشت آن اقدام می نماییم.
علائم بیماری و نحوه درمان :
1- برگها چروکیده و قهوه ای میشوند.
-علت: هوای گرم و بی آبی.
-علاج: آبیاری کنید.
2- برگها در حال پوسیدگی است.
-علت: هنگام آبیاری بارانی قطرات آب بر روی برگها به جا مانده است.
-علاج: روی برگ آب نریزید.
3- لکه های قهوه ای در روی برگ طاهر میشود.
- علت: هوای محیط خشک است.
- علاج: با لا بردن زطوبت محیط.
4- برگها به حالت بی رنگی و نرم و آبکی در می آیند.
- علت: هوای خیلی سرد.
- علاج: رفع یخ زدگی.
5- برگها حالت ابلق بودن خود را از دست میدهند.
- علت: نبودن نور کافی.
علاج:انتقال به محل پر نور تر.
6- برگ رنگ پریده و چروکیده میشود.
- علت: نور زیاد.
- علاج: انتقال به محل پور نور تر.
7- برگ دارای نقاط زرد رنگ است.
-علت: وجود آفت کنه در زیز برگها.
علاج: سمپاشی با سموم کنه کش.
ازدیاد از راه پاجوش: جدا کردن پاجوش ها از اطراف گیاه مادری و کاشت آن در مخلوط خاکی مخصوص گیاه پاندانوس.
یاس رازقی گیاهی است بالارونده با گل های سفید و کوچک که بسیار معطرند. این درختچه زیبا با درخت زیتون قوم و خویشی نزدیک دارد. در واقع هر دوی اینها از یک خانواده هستند.معمولاًرازقی را در کنار آلاچیق ها و دیوارها و نرده ها یا کنار درهای ورودی می کارند تا در فصل گل از عطر گل هایش استفاده کنند.
رازقی در تابستان به گل می نشیند و خانه شما را معطر می کند. در مناطقی مثل نواحی شمال کشور در فضای باز به آسانی رشد می کند، اما از آن جایی که نسبت به سرمای زمستان حساس است در نواحی سرد باید در گلدان کاشته شود و در زمستان به داخل ساختمان منتقل گردد.
اضافه کردن مکمل های غذایی در فصول گرم به گلدهی رازقی کمک می کند.از اوایل پاییز تا اوایل بهار هر وقت که فرصت داشتید می توانید به انتقال و کاشت نهال رازقی اقدام کنید. اما تکثیر آن را باید در بهار انجام دهید.
طریقه تکثیر:
با روش های مختلفی چون قلمه و خوابانیدن شاخه می توانیم رازقی را تکثیر کنیم.
خوابانیدن شاخه:
برای این منظور شاخه های بلند یک یا دو ساله را که در قسمت پایین بوته قرار دارند انتخاب کنید، زیر هر شاخه، گلدانی را که از ماسه نرم پر شده قرار دهید و قسمت میانی شاخه را در داخل گلدان بکارید. لازم است هر سرشاخه شامل دو یا سه جوانه باشد. معمولاً یک ماه و نیم به طول می انجامد تا شاخه های خوابانیده شده ریشه دار شوند.برای سرعت بخشیدن به ریشه زایی شاخه ها بهتر است قبل از قرار دادن ساقه در ماسه، قسمتی از آن را که باید در ماسه قرار گیرد با نوک چاقو خراش بدهیم.بعد از اینکه ریشه ها تولید شدند شاخه را از پایه مادری جدا می کنیم.
ازدیاد به روش قلمه:
قبل از باز شدن جوانه ها، شاخه های ضخیم را انتخاب نموده و هر ساقه را به چند قطعه به طول ده تا بیست سانتی متر تقسیم می کنیم.قلمه هایی را انتخاب کنید که دارای سه تا چهار جوانه باشند، این قلمه ها باید حداقل به مدت دو ماه در ماسه کاشته شوند. قلمه های کاشته شده را در سایه قرار دهید و همه روزه به آنها آب بدهید. بعد از دو ماه آنها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید.
پیوند:
برای ایجاد تنوع می توانیم یاس رازقی را روی یاس چمپا پیوند کنیم و از هر بوته دو نوع گل به دست آوریم.
استفاده از گل یاس در صنعت عطرسازی
چینی ها از سی سال پیش تاکنون گل های یاس رازقی را برای تولید چای معطر مورد استفاده قرار داده اند. در زمان قدیم در هندوستان گل های رازقی را با کنجد مخلوط می کردند و روغن کنجد را که آغشته به این گل معطر بود می گرفتند، به این ترتیب عطرهای طبیعی تولید می شد.امروزه با استفاده از شیوه های مدرن، عطر رازقی را که یکی از بهترین و شاید گرانبهاترین عطر دنیاست تهیه و عرضه می دارند.
پوتوس
نام علمی :Scindapsus areereus
این
گیاه زینتی هم جزو خانواده آراسه می باشد . سریع الرشد و ارزان قیمت و کم
توقع می باشد ،رنگ برگها از سبز تا سبز ابلق با مخلوطی از رنگهای زرد دو
زرد تند و سفید کرمی است ،شاخه های بالارونده و آویزان آن در منازل تا حدود
۵ متر می رسد که با هدایت و ثابت نمودن آنها بدنه دیوارهای اتاق را تزئین
می نماید ،رطوبت کم محیط را تحمل و تکثیر آن ساده می باشد .
نیازها :
نور:
این گیاه نیم سایه را ترجیح می دهد ، نژادهای ابلق رنگ متنوع خود را در سایه از دست می دهد .
دما:
در زمستان درجه حرارت دلخواه ۱۶ درجه و در تابستان زیر ۲۴ درجه می باشد .
آبیاری :
در تابستان هر ۵- ۴روز و در زمستان هر ۸-۷ روز آبیاری شود . زهکش گلدان را مرتبا بازدید نمایید .
تغذیه :
هر ماه یکبارتوسط کودهای مایع یا جامد محلول در آب تغذیه می شود .
خاک مناسب :
خاک لیمونی مناسب است .
تکثیر :
ریشه دار نمودن قلمه ها ی ساقه در بهار در شن و پیت در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد .
روش استفاده از قیم خزه دار :
گیاه
دارای ریشه هوایی است که قادر به رشد درون خزه قیم است ،در هنگام تعویض
گلدان قیم را درون گلدان جدید نگهداشته و سپس گیاه را از گلدان قدیم خارج و
در کنار قیم قرار دهید ، خاک جدید اضافه نموده و با فشار دست آنها را
متراکم نمایید ، گیاه را با نخ به قیم وصل و گره بزنید ، آب آبیاری را با
ملایمت از روی خزه ها عبور دهید تا محیط مناسبی برای ریشه های هوایی فراهم
گردد .
بیماریهاو کمبودها :
برگها سبز کمرنگ هستند : نور کم است ، گیاه را به محل روشن تری با نور غیر مستقیم منتقل نمایید
حاشیه برگها سیاه و نقاط قهوه ای روی آنها ظاهر می شود :آبیاری بیش از اندازه بوده و باید زهکش را کنترل نماییم .
نقاط زنگ مانند بروی برگها مشاهده می شود :ازعوارض مواد براق کننده برگهاست باید برگهارا با پارچه مرطوب تمییز کنیم.
رشد گیاه کند است و فاصله بین برگها زیاد می باشد : احتیاج به تغذیه مصنوعی داردباید هر ماه یکبار تغذیه گیاه صورت گیرد
در پوتوس برگهای سبز و ابلق آن قلبی شکل و به اندازه‌های کوچک و بزرگ دیده میشوند. تکثیر آسان آن با قلمه‌های ساقه که حداقل دو بند داشته باشند در داخل آب یا ماسه مرطوب صورت می‌گیرد. برای نگهداری فوتوس بافت غنی از مواد غذایی با PH خنثی (نزدیک 7) مورد نیاز است.
فیکوس بنجامین
نام علمی : Ficus benjamina
گیاهی بسیار زیباست از خانواده انجیر ( موراسه ) که برگ های کوچک با رنگ سفید و سبز به صورت ابلق در آن دیده می شود. معمولاً بنجامین را به دلیل حساسیت بالا و مقاومت کم در برابر عوامل محیطی روی فیکوس بنجامین (عکس زیر) پیوند می زنند تا مقاومتر شود که در صورت مشاهده برگ های سبز یکنواخت بهتر است قطع شوند تا گیاه ابلق بهتر رشد کند.
نیازها
نور : به نور بیشتری نسبت به سایر گیاهان آپارتمانی نیازمند است اما تابش مستقیم آفتاب را تحمل نمی کند (معمولاً بهترین نور حالتی است که گلدان در زیر سایه بان جنوبی طوری قرار گیرد که آفتاب به گلدان گیاه برسد اما به برگ های گیاه آفتاب نتابد و برگ ها در سایه ( نور کامل ) باشند.
نکته : چون بنجامین نسبت به تغییر عوامل محیطی بسیار حساس است و با کمترین تغییری برگ های آن ریزش می کند از چرخاندن و جا به جایی گلدان بپرهیزید.
هنگامی که گیاه تازه خریداری شده را به خانه می آورید برخی از برگ های آن زرد یا قهوه ای می شوند؛ انتظار نداشته باشید برگ های زرد یا قهوه ای یا ریخته ، مجدداً رشد کنند؛ در عوض بهتر است مراقبت کنید که محیط گیاه کاملاً مناسب باشد. برگ هایی که از این پس می رویند می توانند رشد و نمو خوبی داشته باشند.
دما : حداقل درجه حرارت در زمستان 15 و در تابستان حداکثر 24 درجه. در زمستان حتماً باید در اتاق نگهداری شود (نسبت به سرما حساس است) .
آبیاری : در بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود ( باید به اندازه یک انگشت در زیر خاک را بازدید نمود، اگر خشک بود باید آبیاری بعدی صورت گیرد ). معمولاً در خانه ها به دلیل عدم رعایت این مسئله و آبیاری بیش از اندازه گیاه از بین می رود. بهتر است از آبی که چند ساعت در محیط بوده و هم دمای محیط است برای آبیاری استفاده شود، هرگز با آب سرد آبیاری نکنید .
خاک : بهترین خاک کمپوست ( خاکبرگ ) یا کود حیوانی یا خاک لوم است [مخلوطی از شن ، رس و مواد آلی ( برگ پوسیده ) ] .
کثیر: تکثیر این گیاه در آپارتمان مشکل است؛ برای تکثیر از قلمه هایی که حداقل یک برگ همراه دارد استفاده شود.
نکته مهم : برای اشخاصی که در نگهداری گیاهان آپارتمانی تازه کار هستند نگهداری بنجامین توصیه نمی شود زیرا گیاه خیلی حساسی است. فیکوس بنجامینا (انجیر گریان) که بومی هندوستان است، چنانچه در شرایط مساعد محیطی قرار بگیرد گیاهی است که به سرعت محیط را از آن خود می کند و به سایر گیاهان اجازه رشد نمی دهد. در واقع بزرگترین درختی که در جهان وجود دارد نوعی فیکوس است که در هند واقع شده و مساحتی حدود 2 میلیون متر مربع را در بر گرفته است! (عکس تزیینی است)
گل کاغذی
نام علمی : Bougainvillea spectabilis
گل
کاغذی از گیاهان بسیار زیبایی است که در سالهای اخیر به طوری چشمگیری مورد
توجه قرار گرفته است. این گیاه در طبیعت به صورت درختچه بالا رونده می
روید و در بعضی از مناطق در طراحیهای فضای سبز به کار می رود.گل کاغذی با
رنگهای متنوع خود در سبدهای آویزان و داربستها کاشته می شود. گل کاغذی در
برابر سرما مقاوم است و در تابستانهای گرم که دیگر گیاهان قدرت گلدهی
ندارند،این گیاه، توده ای از گل را به ارمغان می آورد.
تکثیر:
گل
کاغذی بوسیله قلمه تکثیر می شود.گرچه تکثیر این گیاه کار نسبتاً مشکلی
است، ولی در ریشه دهی ، قلمه ها رشد سریعی از خود نشان می دهند. بسیاری از
واریته ها مثل Barbarakarst, Raspberrylce ,Crimson loke و... با رنگهای
صورتی، قرمز، پرتقالی و سفید به صورت هیبرید قابل تکثیر هستند. باید بخاطر
داشت که جابجا کردن قلمه ریشه دار این گیاه حساس ، بسیار مشکل است.
از آنجا که ریشه های این گیاه ترد و باریک هستند، در صورت جابجایی غیر اصولی آن ، به شدت صدمه می بیند. قلمه ها در محل اصلی باید به طور بسیار عمیقی کاشته شوند، و همچنین موقع جابجایی این گیاه باید توجه کرد که در تماس دست با ساقه ، آوندها آسیب نبینند.
نیازهای زیست محیطی
نور: این گیاه به نور فراوان نیاز دارد و باید در روشنترین بخش گلخانه نگهداری شود.
حرارت:
گل کاغذی بومی آمریکای جنوبی، برزیل و نواحی گرمسیری است و نسبت به سرما و
یخبندان بسیار حساس می باشد. درجه حرارت 37 درجه سانتیگراد در طول روز و
15درجه سانتیگراد درشب هنگام برای این گیاه مناسب است و در خارج از این طیف
دمایی گیاه رشد خوبی ندارد.
محیط کشت : گل کاغذی محیط مرطوب را نمی
پسندد و باید در گلدانی با زهکشی مناسب کاشته شود، و در غیر این صورت این
گیاه به انواع بیماریهای ریشه ای دچار می شود.
آبیاری : گل کاغذی باید
یکبار و به طورکامل آبیاری شود وتا خاک گلدان کاملاً خشک نشده ، آبیاری
مجدد صورت نگیرد.باید به یاد داشت که در موقع گلدهی،اگر خاک آن خیلی خشک
شود ، گلهای آن خواهد ریخت.
کود:
این گیاه به محلولی از کود تقویت شده با عناصر کمیاب نیاز دارد.افزایشppm
200 ازت به خاک، کمک فراوانی به رشد آن می کند. میکروالمنتها برای بقای این
گیاه بسیار مهم و ضروری محسوب می شوند، همانطورکه عناصری مثل منیزیم، آهن ،
منگنز ، برای رشد گل کاغذی جنبه حیاتی دارد. در هنگام زرد شدن برگهای این
گیاه گاه لازم است تا ppm 50 سولفات منیزیم به خاک اضافه شود.
آفات و
حشرات : اگر مراقبت و نگهداری از این گیاه به خوبی انجام شود،آفات و حشرات
مشکلی را ایجاد نخواهند کرد.ولی در مواقع ضروری ، از قارچ کشهای محلول می
توان استفاده کرد.شته و کرمها را می توان با رزمیترین،ارتن، و تام کنترل
کرد.
بعد از 4-3 هفته که گل کاغذی در گلدان مستقر شد ، باید آن را قدری
کوتاه کرد .اگر این گیاه در گلخانه نگداری شود در طول 4 هفته حداقل باید
دوبار کوتاه شود. دوران گلدهی آن از آذرماه آغاز و تا شهریور همچنان ادامه
دارد.گرچه گل کاغذی در نقش یک گیاه آویز از فرم زیبایی برخوردار است ولی
کوتاه کردن و فرم دادن به آن ، به منظور جلوگیری از بلند و بدفرم شدن آن
ضروری است.
واریته ها:
1ـ گل قرمزها:مثلBarbara karst ،JuanitaHtten(مناسب برای آویز) Temple (با برگهای موجدار)
2ـ گل بنفشها نظیر Royalourple,Brasiliensis
3ـ گل نارنجی نظیرAlbama Sunset (گلها به رنگ صورتی برمی گردند)
4ـ گل صورتی نظیرJames Walker,Mauree Hatten,Surprise
5ـ گل سفید مثل Summer snow
6ـ واریته با برگهای رنگارنگ نظیر Raspberryice,Vicky,Mardigras
7ـ واریته های با دو گل:این واریته گلهای خود را با رنگهای صورتی،قرمز و پرتقال تا زمان پژمرده شدن حفظ می کند.
تحقیقات
انجام شده برروی گل کاغذی: طبق گزارشات جامعه بین المللی باغبانی از
ایتالیا، (1990) جهت تولید شاخه و گل بیشتر از این گیاه استفاده ازBA 6
توصیه می شود.این تحقیقات نشان می دهد که اسپریppm 100-50 ازBA6 ، 24 ساعت
بعد از اولین برش سرشاخه ها در مورد واریته های متوسط و ppm 200 از آن در
مورد واریته های قویتر بهترین نتیجه را می دهد.اسپری سوم بعد از بریدن نوبت
دوم انجام می شود.
BA 6 در موقع بریدن سرشاخه ها جهت تهیه قلمه نیز مفید است.
یوکا
نام علمی : (YUCCA ELEPHANTIPES)
گیاهی است زیبا از خانواده آگاواسه با برگ های کشیده و خنجری نوک تیز و به رنگ سبز ؛ این گیاه دو گونه دارد یکی که فاصله برگ ها در آن زیادتر است و گل نمی دهد و این نوع برای آپارتمان بیشتر توصیه می شود و نوع دیگر که فاصله برگ های آن کمتر است و گل هایی به شکل زنگوله واژگون و سفید و کرم رنگ می دهد و برای کشت در باغچه مناسبتر است.
هر دو گونه را می توان هم در آپارتمان و هم در باغچه نگهداری کرد.
این گیاه نسبت به شرایط نامساعد نور، دما و هوا بسیار مقاوم است و در هر جای خانه می توان از آن استفاده کرد و به همین دلیل در اکثر خانه ها دیده می شود.
نیازها
نور : به نور کافی احتیاج دارد، در آفتاب کامل می توان آن را نگهداری کرد؛ ولی در سایه پس از مدتی گیاه بد شکل می شود و فاصله برگ ها زیاد می گردد .
درجه حرارت: درجه حرارت مطلوب در زمستان 10 تا 16 درجه سانتیگراد است و در تابستان محتاج به نگهداری در خارج از اتاق است ولی کلاً از نظر دما در هر فصلی می توان آن را در اتاق یا خارج از خانه نگهداری نمود ( نسبت به سرما مقاوم است ).
آبیاری : در تابستان آن را همیشه مرطوب نگهدارید و هر 2 تا 3 روز یکبار آبیاری نمایید. در زمستان بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک گلدان خشک شود.
کلاً اکثر گیاهان چون در زمستان به علت دمای پایین رشد نمی کنند به آب کمی نیازمند هستند.
خاک : خاک مناسب خاک لوم است که مخلوطی از شن رس و مواد آلی است.
تکثیر : جدا کردن پاجوش ها ( پا گیاه ) در بهار از گیاه مادر و کاشتن آنها. کاشتن قلمه در شن و ریشه دار کردن آن که در اوایل بهار بهتر جواب می دهد. البته اگر جوانه انتهایی گیاه را ببرید گیاه پس از مدتی در قسمت جوانه انتهایی دو یا سه شاخه می شود که از آنها می توانید برای قلمه زدن استفاده نمایید .
ریزه کاریهای مراقبت از یوکا
گرما:
لازم است در زمستان آن را در جای خنک قرار دهید، اگر در فصل سرد در محل خیلی گرم قرار داشته باشد برگهایش خشک می شوند. خشکیدگی برگها از نوک برگ شروع می شود. با انتقال گیاه به محل خنک و خیس نمودن برگهایش می توان آن را از گرما نجات داد.
سست شدن ساقه:
سست شدن ساقه دلایل گوناگونی می تواند داشته باشد؛ اگر ساقه فقط انحنا پیدا کرده، بهتر است آن را با قیم ببندید. آبیاری را به طور مرتب انجام داده و گاهگداری گلدان را بچرخانید تا همه اندامهای آن به طور یکنواخت از نور برخوردار شوند. منظور از مرتب بودن آبیاری این است که فواصل زمانی بین دو آبیاری ثابت باشد. فراموش نمودن زمان آبیاری و یا آبیاری خارج از وقت تعیین شده عوارضی را به بار می آورد که یکی از این عوارض انحنای ساقه است.ممکن است سست بودن ساقه با آبکی بودن آن همراه باشد. این زمانی اتفاق می افتد که ریشه یا قسمتهایی از ساقه دچار پوسیدگی شده باشد؛ در این صورت بهتر است آبیاری را کمتر نموده و در فاصله بین دو آبیاری خاک را خشک نگهدارید. قسمتهای آبکی و لهیده و پوسیدگیها را با چاقوی تیز از گیاه جدا کنید، با استفاده از موادی که قارچ کش نامیده می شود از پیشرفتگی پوسیدگیهای ساقه و ریشه جلوگیری کنید. این مواد پودرمانند هستند و باید به صورت محلول در آب در هنگام آبیاری در اختیار گیاه قرار گیرند. تاریکی بیش از اندازه و بزرگ بودن گلدان نیز سبب سست شدن ساقه می گردد.
بیماری:
اگر گیاه در محیط سرد و مرطوب قرار گیرد روی برگها کپک خاکستری ایجاد می شود. این کپک به دلیل وجود نوعی قارچ به نام (بوتری تیس) می باشد.چنین بیماریهایی را نیز می توان با قرار دادن گیاه در محیط گرم و خشک، کم نمودن آبیاری و استفاده از سموم قارچ کش درمان کرد.
یکی از مشکلات پرورش یوکا، زنگ یوکاست، که بصورت لکه های قرمز رنگ روی سطح برگ ها دیده می شود. اگر شدت این بیماری زیاد باشد، می تواند به ساقه ی گیاه سرایت کند و سبب پوسیدگی ساقه شود، در نتیجه ارتباطات غذایی گیاه از بین می رود و در نهایت سبب مرگ گیاه می شود. در صورت مشاهده ی این علائم روی گیاه، باید برگ های آلوده از روی گیاه حذف شوند و گیاه با قارچکش محلول پاشی شود.
توقف رشد گیاه:
اگر برگها رشد نمی کنند گیاه را به وسیله کودهای کمکی تقویت کنید ممکن است
سینگونیوم
اسم علمی: سینگونیوم (Syngonium auritum)
این گونه بومی مکزیک است.گیاهی است بالا رونده با رشد سریع که شباهت زیادی به فیلودندرون دارد.
طرز
تشخیص این گیاه در مقایسه با فیلودندرون در این است که در گیاه جوان
سینگونیوم، برگهای جوان نیزه ای شکل و در قسمت تحتانی نزدیک به محل اتصال
به دمبرگ به صورت دو گوشواره در امده است.
رگبرگهای
این گونه زرد رنگ میباشد.ساقه گیاه تولید ریشه های هوایی زیاد می
نماید.گیاه جوان این گونه زیبا و به عنوان گیاه اپارتمانی پرورش داده می
شود.به مرور که سن گیاه افزایش می یابد برگ های تحتانی را از دست داده و
گیاه زشت میشود.
فرم ساقه:
سینگونیوم گیاهی است بالارونده. ساقه هایش رشد زیادی می کنند و از در و دیوار بالا می روند.با حذف قسمتهای بالایی ساقه ها می توان گیاه را طوری تربیت کرد که رشد جانبی بیشتری داشته باشد.لازم است برای سینگونیومهایی که به صورت بالارونده تربیت می شوند، قیّم تهیه کنید. چون ساقه ها نرم هستند، باید به قیم بسته شوند، تا دچار شکستگی نگردند.
اگر ساقه سینگونیوم با محل مرطوب تماس پیدا کند، ایجاد ریشه های نابجا می کند. شما می توانید یک چوب بلند را تهیه کرده و اطرافش را با خزه پوشش داده و از آن به عنوان قیم استفاده کنید. در صورتی که خزه ها را خیس کنید، ریشه های نابجا ظاهر گشته و به داخل خزه ها نفوذ می کنند. (شکل یک) با ظاهر شدن ریشه ها نابجا می توانیم مواد غذایی را نیز در آب حل کرده و به این ترتیب آب و کود را دراختیارش قرار دهیم. انعطاف پذیری ساقه های سینگونیوم به ما اجازه می دهد تا هر طور که بخواهیم آن را تربیت نموده و به آن شکل بدهیم. ضمنا افزایش ریشه های نابجا موجب استحکام بیشتر گیاه می گردد.
آبیاری:
در فصل تابستان هر هفته سه بار و در زمستان یک بار در هفته به آن آب بدهید.اسپری نمودن آب روی برگها، بخصوص در تابستان به رشد بهتر سینگونیوم کمک می کند.
نور:
به نور سایه روشن نیازمند است. به طور کلی نور کم برای سینگونیوم به مراتب بهتر از نور زیاد است. آفتاب تند موجب سوختگی نوک برگها و رنگ پریدگی می گردد. در فصل تابستان آن را از کنار پنجره های آفتابگیر دور کنید.
گرما:
در زمستان نباید هوا خیلی سرد شود. درجه حرارت مناسب برای سینگونیوم در زمستان 15 درجه سانتی گراد است، اما در تابستان گرمای بیش از 21 درجه سانتی گراد ممکن است آزاردهنده باشد. در اثر گرمای زیاد برگهایش قهوه ای می شوند. در این صورت باید برگهای قهوه ای را قیچی کنید. گیاه را به محل خنک ببرید و به آن آب بیشتری بدهید.
ازدیاد:
قلمه ساقه در بهار در حرارت 24_21 درجه سانتی گراد.
تغذیه:
از کود های مناسب گیاهان آپارتمانی طبق دستور العمل هر 20 روز یکبار به ویژه در فصول گرم استفاده شود. نوع خاک:
مخلوطی از خاک برگ، تورب (پیت ماس) و خاک ماسه ای.
موقع کاشت یا تعویض گلدان در زمستان است.
مراقبتهای لازم:
گاهی ساقه های سینگونیوم بیش از اندازه بلند شده و تعداد برگهایش کم می شوند. در این حالت فاصله میان برگها زیاد می گردد. این موضوع که موجب زشت شدن گیاه می شود، به دلیل تاریکی محیط است. با قرار دادنِ گلدان در محل سایه روشن این حالت را از بین ببرید.
در سینگونیومهای بزرگ برگهای پایینی زرد گشته و می ریزند، زیرا آنها در دوره رشد، به مواد غذایی بیشتری نیاز خواهند داشت. با استفاده از مواد غذایی کمکی آنها را تقویت کنید.
اگر ملاحظه نمودید گیاه شما به طور بی رویه رشد کرد و برگهایش کم شدند، نگران نشوید. ساقه های بلندش را قیچی کرده و از این ساقه ها برای ازدیاد گیاه به روش قلمه ساقه استفاده کنید. تابستان زمان مناسبی برای تکثیر سینگونیوم است. نه تنها با استفاده از ساقه هایش و قرار دادنِ این ساقه ها در آب یا ماسه، ازدیاد می یابد، بلکه از ریشه های نابجایی که روی ساقه هایش ظاهر می گردند، می توان آن را زیاد کرد. برای تکثیر با استفاده از ریشه های نابجا ساقه هایی که تولید ریشه های نابجا کرده اند، بریده شده و به گلدانی که با مخلوطی از ماسه، خاک و خاکبرگ پر شده، منتقل می کنیم.
آفات:
کنه های قرمز مهمترین آفت این گیاه هستند. کنه ها در قسمت پشت برگها، تارهایی بسته، و موجب زرد شدن برگها می شوند. برگهای آفت زده را با آب بشویید.
آگلونما
نام علمی : Aglonema treubii
سرزمین
اصلی این گیاه جزایر سلب است. انواع دیگر آگلونما در جنگل های گرم و مرطوب
هند و مناطق اندونزی، مالزی، سریلانکا و جزایر فیلیپین است.
گیاهی است
از تیره ی "شیپوریها" با قد و قامتی برازنده و جالب ارتفاع آن به 60
سانتیمتر می رسد. این گیاه زیبا دارای برگ های کشیده و برگ ها نسبت به
انواع دیگر کوتاه است. رنگ برگ ها سبز مایل به آبی در وسط برگها لکه های
خاکستری نقره فام به صورت نا منظم در پهنه برگ گسترده شده است.
آگلونما
از شاخه های بسیار نزدیک دیفن باخیا است که بعد ها در موردش توضیح داده می
شود. جذابیت آن مربوط به برگ های آنست. گلهای این گیاه در اواسط تابستان
به رنگ سفید و لوله ای ظاهر می شود و برای تقویت عمومی گیاه بهتر است چیده
شود.
خاک:
اصولاً انواع آگلونما احتیاج به خاک سبک دارند و گلدان باید دارای زه کش
کامل بوده به طوریکه هوا در داخل خاک وجود داشته باشد. لذا خاک آن بایستی
مخلوطی از خاک برگ پوسیده و ماسه و خزه فراهم گردد. بهتر است برای تامین
هوای داخل خاک مقداری پوکه صنعتی ریز یا پریلیت به این خاک اضافه گردد. نظر
به اینکه توسعه ریشه دهی آن زیاد نیست لذا تعویض گلدان هر ساله ضرورت
ندارد و می تواند گلدان محتوی آگلونما حتی الامکان کوچک باشد: کشت آگلونما
در گلدانهای سیستم کشاورزی بدون خاک نتیجه ی خوبی داده است.
نور: این گیاه در محیط کم نورو یکنواخت سازگاری دارد. بنابراین برای نگهداری در ساختمانها مناسب ترین گیاه آپارتمانی به شمار می آید.
آبیاری: آگلونماها به آب زیادی احتیاج ندارند و گیاهی است کم آب. آبیاری آن طوری باید انجام گیرد که خاک اطراف ریشه همیشه قدری مرطوب باشد. آب زیاد آن هم در گلدانهای فاقد زه کش موجب ضعف و پژمردگی آن ها می شود. برگ ها احتیاج به رطوبت هوا دارد. در مواقع گرم اسپری آب روی ضرورت دارد. مناسب ترین رطوبت هوا حدود 70 تا 80 درصد می باشد.
حرارت: گیاهی گرما دوست است و مناسب ترین درجه حرارت برای نگهداری آن 20 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد. در هوای سرد که درجه حرارت به 10 درجه و یا پایین تر رود کم کم برگها زرد شده و می ریزد و در این صورت گیاه از فعالیت می افتد.
تغذیه: این گیاه در دوران فعالیت و رشد به تمام عناصر غذایی نیاز دارد و از کودهای شیمیایی محلول در آب بر حسب توصیه کارخانجات سازنده هر 10 روز یکبار از طریق برگ و ریشه غذای لازم داده می شود.
آفات و امراض: ازآفات مهم آگلونما شته ها وکنه ها و سایر حشرات مکنده می باشد و برای دفع آنها سمپاشی با سموم حشره کش و کنه کش به کمترین مقدار مصرف می توان استفاده کرد. این گیاه در محیط گرم و مرطوب به پوسیدگی ریشه دچار می شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری علاوه براصلاح محیط پرورش استفاده از سموم قارچ کش را می توان توصیه کرد. ضدعفونی کردن خاک و بسترهای کاشت و حتی گلدانها ضروری است. این ضد عفونی را می توان با یکی از قارچکشهای موجود در بازار انجام داد.
ازدیاد: تکثیر از طریق پاجوش، قلمه سرشاخه ها و یا تقسیم بوته های بزرگ صورت می گیرد. قلمه ها در خاکی از مخلوط خزه با کمی ماسه زده می شود. گرمای بستر ازدیاد حدود 20 تا 25 درجه سانتیگراد است.
چند نکته:
از قرار دادن گیاه در مقابل نور مستقیم خورشید پرهیز کنید.
خاک گلدان را هر سه سال یکبار تعویض کنید
اگر برگها خیلی آویزان شدند برگها را دسته کنید و چند روز در داخل روزنامه بپیچید تا برگها حالت ایستاده به خود بگیرند .
دیفن باخیا
نام علمی : (Dieffen bachia amoena.)
نام اصیل فارسی آن سمبرگ و نام انگلیسی آن Dumb Cane یا عصای لالی است. نام فارسی سمبرگ و نام انگلیسی عصای لالی، اشاره به سمی بودن شیره گیاهی است که باعث تحریک شدید اعضای حساس بدن میشود.
گیاهی است با برگ های زیبا از خانواده آراسه ARACEAE که در اکثر آپارتمان ها وجود دارد که گاهی در صورت بالا بودن سن گیاه و مهیا بودن شرایط ، گل می دهد که البته خیلی کم دیده می شود (طول گل آن به 13 سانتیمتر می رسد ولی چندان مشخص نیست)؛
این گیاه که بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است چندین نوع دارد؛ گیاهی مقاوم است و به دلیل سادگی نگهداری در اکثر آپارتمان ها دیده می شود .
طول برگ های شکننده این گیاه ممکن است تا 47 سانت نیز برسد و پهنای برگ ها نیز به نصف این مقدار افزایش می یابد.
نیازها
نور:
نور غیرمستقیم بهترین نور برای گیاه است و نسبت به نور مستقیم آفتاب حساس است و آسیب می بیند. در صورت کمبودِ نور، گیاه علفی و ساقه هایش دراز می شود.
معمولاً در نور معمولی ساختمان خوب رشد می کند و به هر نوری به جز تابش مستقیم سازگار است.
گیاه را هر چند وقت یک بار بچرخانید تا برگ ها به یک طرف منحرف نشود .
دما :
بهترین درجه حرارت برای آن بین 13 تا 18 درجه است و معمولاً فقط در فصل زمستان باید در اتاق نگهداری شود و در بقیه فصول می تواند دمای محیط را تحمل کند؛ البته نسبت به سرمای بیش از اندازه حساس است .
آبیاری :
در تابستان هفته ای 2 تا 3 بار کافی است و در زمستان هفته ای یک بار. این گیاه نسبت به خشکی مقاومتر است تا آبیاری بیش از اندازه، پس اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک گلدان خشک شود . در بیشتر منازل به دلیل آبیاری بیش از اندازه گیاه پوسیده می شود و از بین می رود.
خاک :
این گیاه به زهکشی خوبی نیاز دارد بنابراین خاک برگ برای این گیاه مناسب است (مخلوط یک قسمت خاک رس و یک قسمت کود حیوانی و دو قسمت برگ ). زیاد بودن کود حیوانی باعث پوسیدگی آن می شود.
تکثیر :
جدا کردن «پاجوش» های ریشه دار و کاشتن آنها، یا قلمه زدن ساقه ی برگ دار و بدون برگ؛ بدین ترتیب که ساقه های برگدار را پس از جدا کردن از گیاه، چند ساعت تا یک روز در هوای آزاد بگذارید تا محل های برش خشک شود و سپس یا در یک ظرف آب قرار دهید تا ریشه دهد و سپس کاشته شود، یا قلمه ها را در ماسه بکارید و از قلمه های بدون برگ و دارای حداقل یک جوانه به اندازه 5 سانتیمتر ببرید و بعداز دو روز قرار دادن در هوای آزاد، به صورت افقی، طوری که جوانه به سمت سطح خاک باشد بکارید تا پس از ریشه دار شدن آنها را در گلدان های جداگانه کشت کنید .
تشخیص و درمان:
خشک شدن برگها: عامل آن گرم و خشک بودن هوای اتاق است. برای درمان باید رطوبت خاک را بازدید کرده و در صورت لزوم آبیاری کنید. آبپاشی با اسپری را نیز فراموش نکنید. در ضمن گیاه را به محل خنک‌تر منتقل کنید.
پوسیدگی برگ و ساقه: عامل آن قارچ بوتری‌تیس است. برای رفع آن باید با توجه به اینکه ایجاد قارچ بوتری تیس خود ناشی از هوای سرد و مرطوب است، آبپاشی را کمتر کرده و گیاه را در دمای حدود 16 درجه سانتیگراد نگهداری کنید. در ضمن با سم قارچکش سمپاشی کنید.
زرد شدن برگهای زیرین و ایجاد لکه‌های قهوهای در لبه برگ: عامل آن آبیاری بیش از حد نیاز است. برای رفع آن باید اجازه دهید سطح خاک بین 2 آبیاری خشک شود، سپس مقدار کمتری از حد معمول به آن آب دهید.
رنگ‌پریدگی برگها و وجود تار عنکبوت در زیر آنها: عامل آن کنه ریز قرمز است. برای رفع آن باید هر دو هفته یک بار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی کنید.
نکته :
همیشه گیاهان خود را با کودهای مایع موجود در بازار آبیاری کنید. هر 15 روز یک بار کود مایع را به نسبت مشخصی که از طرف تولید کننده معین می شود در آب حل نمایید و گیاه را با آن آبیاری کنید.
احتیاط :
این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می دهید برگ های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود (در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می رساند و شخص قادر به تکلم نیست).
کاج مطبق
کاج مُطَبَّق نوعی کاجی سوزنی است با نام علمی Araucaria heterophylla. کاج مطبق از خانواده مطبقیان است. از گران قیمت ترین درختچه های تزئینی و گیاهان آپارتمانی بسیار لوکس است. علت گران قیمت بودن آن تکثیر مشکل و رشد بطئی آن است.
Araucaria heterophylla
Araucaric excelsa
گیاهی است سوزنی برگ و زیبا و از خانواده آراکریاسه با شاخه‌های مطبق، موطن اصلی آن جزیره نور فولک استرالیا است. رشد آن در محیط طبیعی زیاد ولی در آپارتمان به کندی رشد مینماید احتیاج به اکسیژن فراوان دارد و درجه حرارت بالا را تحمل نمی‌کند .
نیاز های کاج مُطَبَّق:
نور: اگرچه سایه را تحمل میکند ولی نزدیک به پنجره با نور ملایم نگهداری کنید البته قابلیت نگهداری در آفتاب را نیز دارد که بهتر است در بهار و تابستان آن را در خارج از آپارتمان نگهداری کنید. در نور کامل بدون تابش آفتاب سبزتر میماند ولی در آفتاب بهتر رشد میکند. هر چند وقت یکبار آن را 180 درجه بچرخانید تا به طرف نور منحرف نشود.
دما: قابلیت تحمل گرما تا 40 درجه سانتی گراد را دارد ولی به هیچ وجه تحمل یخبندان را ندارد.
آبیاری: در تابستان هفته‌ای دو بار و در زمستان در 7 تا 10 روز یکبار آبیاری نما یید خاک را همیشه مرطوب نگهدارید .
خاک: خاک کمپوست برای این گیاه مناسب است. خاک را سبک تهیه نمایید مخلوطی از دو قسمت خاک و سه قسمت برگ پوسیده برای این گیاه مناسب است.
تکثیر:تکثیر کاج مطبق در خانه بسیار مشکل و تقریبا ناممکن است. برای تکثیر از بذر یا قلمه استفاده میشود که البته قلمه باید از انتها ی ساقه گیاه باشد در غیر اینصورت گیاه حاصل کج در می‌‌آید.
نکته : نور کم , آبیاری نامناسب, رطوبت پایین, تغذیه نادرست و سرما یا گرمای بیش از حد و آفات و بیماریهای گیاهی همه و همه باعث برگهای نازک و آویزان می شود.
سیکاس
نام علمی : Cycas revoluta
مشخصات گیاهشناسی : گیاه دائمی و همیشه سبز دارای برگ پر مانند و زمخت می باشد. دو جنسی بوده و دارای پایه نر و ماده میباشد.در انواع نر در وسط برگها، مخروطی عمودی شکل قرار دارد که پوشیده از برگهای کوچک است. سیکاس در شرایط ایده آل در اثر وزش باد و انتقال گرده از روی انواع نر به اندام ماده تولید بذر می کند. بذرها را باید بلافاصله بعد از جمع آوری کاشت. اگر بذر را جمع آوری کرده و برای مدت طولانی نگهداری کنیم سبز نمی گردد. از آنجایی که رشد سیکاس به کندی انجام می گیرد و شرایط خاصی را برای رشد خود نیاز دارد، همین سبب شده که جزو گیاهان آپارتمانی گران قیمت به حساب بیاید.
نیاز های محیطی:
درخت سیکاس Cycas آب و هوای استوائی و نیمه استوائی را دوست دارد . و رویش آن در مناطق معتدله با زمستانهای سرد باید در محلهای نسبتا گرم و گلخانه انجام شود .
نور : زیاد
آب : این گیاه در تابستان به آب زیاد و منظم احتیاج دارد و مشروط بر اینکه گلدان طوری قرارر داده شود که آب از ته آن به آسانی خارج شود و در زمستان نباید گلدان را در سینی یا ظرف دیگری قرار داد که آب در زیر گلدان راکد بماند در غیر این صورت سیکاس زرد می شود .
خاک : این گیاه به خاک قوی که در عمق زیاد نرم باشد احتیاج دارد و بهترین خاک مخلوطی از ماسه و رُس و خاک برگ پوسیده است .
شرایط رشد : سیکاس که یک گیـاه آپارتمانی بسیار زیبا مخصوص مناطق گرم و مرطوب است، برگهایش کشیده و شبیه به نخل هستند. ساقه آن حجیم و متورم است. در هر صورت شرایط آب و هوایی شمال کشور برای سیکاس کاملاً مناسب است, به طوری که می توان آن را در خارج از گلخانه و در هوای آزاد به عنوان یک گیاه زینتی فضای سبز پرورش داد.
کاربرد: با توجه به وجود نیاز به شرایط خاص, کاشت به عنوان تک گیاه زینتی, کاشت در گلدان و پاسیو
تکثیر:
بهترین و آسانترین روش تکثیر سیکاس، کاشت قلمه هایی است که از جوانه های روی تنه ظاهر می شوند. سیکاسهای مسن و قدیمی پاجوش می دهند. پاجوشها را از پایه مادری جدا ساخته، تعدادی از برگهای آنها را حذف کرده و در ماسه بکارید.البته امکان تکثیر از طریق بذر هم وجود دارد.